حديث
۱. رسول خدا صلىاللهعليهوآله : امّت من تا هنگامى كه يكديگر را دوست بدارند ، به يكديگر هديه دهند و امانتدارى كنند ، سعادتمند خواهند بود .
۲. رسول خدا صلىاللهعليهوآله : مؤمنْ هرگاه داراى چهار صفت گردد ، خداوند بدانها بهشت را بر او واجب مىگرداند : راستى در زبان ، بخشش در مال ، دوستى در دل ، و خيرخواهى در نهان و آشكار .
۳. رسول خدا صلىاللهعليهوآله : هرگاه دو تن يكديگر را دوست بدارند ، آن كه ديگرى را بيشتر دوست مىدارد ، از دوستش برتر است .
۴. امام على عليهالسلام : خداوند عز و جل ، اسلام را راهى با نشانههاى روشنگر و نشانىِ درخشان قرار داد كه در آن ، دلها با يكديگر خو مىگيرند و بر اساس آن ، برادرى برادرانْ شكل مىگيرد .
۵. امام باقر عليهالسلام : بدان كه اُنس گرفتن [با مردم] ، كارى خدايى و دشمنى ، كارى شيطانى است .
۶. امام صادق عليهالسلام : روح ايمان ، يكى است كه از نزد [ خداى] يگانه فرود آمده و در پيكرهاى گوناگونى جاى گرفته است. پس بر اساس آن ، خو گرفته مىشود و بدان ، دوستىها پديد مىآيد .