درآمد

نام‏هاى محبّت

محبّت ، عبارت است از احساس ميل نسبت به چيزى كه براى انسان ، لذّت بخش است . براى تفهيم اين معنا در لغت عرب ، نام‏هاى بسيارى وضع شده است كه در هر يك ، نكته خاصّى مورد توجّه است .
ابن قيّم درباره راز كثرت نام‏هاى «محبّت» مى‏گويد :
از آن جا كه فهم‏اين مسمّا شديدتر و به دل‏هايشان پيوسته بود،نام‏هايش نيز نزدشان فراوان‏تر بود . اين عادت عرب است كه آنچه دريافتش شديدتر ، يا اهمّيتش نزدشان بيشتر است ، از سرِ بزرگداشت و يا اهتمامِ به آن و يا محبّت بدان ، نام‏هاى بيشترى بر آن مى‏گذارند . مثال مورد نخست ، اَسَد و سيف و مثال مورد دوم ، داهيه و مثال مورد سوم ، خَمر است كه براى اين معانى ، نام‏هاى فراوانى گذاشته شده است . اين دلايل و معانى سه‏گانه ، در محبّت گرد آمده است . لذا با نزديك به شصت نام ، ^۱ آن را ناميده و وصف كرده‏اند كه عبارت‏اند از : محبّه، علاقه ، هوى ، صبوه ، صبامه ، شغف ،