۳۴۳. امام على عليه‏السلام : شخص تنگ‏چشم ، يارى ندارد .

ر . ك : ص ۲۲۳ (بُخل) .

ط ـ پريشانى

۳۴۴. امام على عليه‏السلام : پريشانى ، خوى‏ها را زشت مى‏كند و دوستان را مى‏پراكند .

ى ـ افسردگى

۳۴۵. امام على عليه‏السلام : افسردگى ، برادرى را تباه مى‏كند .

۳۴۶. امام على عليه‏السلام : شخص افسرده ، هيچ برادرى ندارد .

۳۴۷. امام على عليه‏السلام : شخص افسرده ، هيچ دوستى ندارد .

۳۴۸. امام على عليه‏السلامـ پيوسته مى‏فرمود ـ : هيچ حسودى ، آرامش و هيچ افسرده دلى ، دوستى ندارد .

۳۴۹. امام على عليه‏السلام : كمتر مى‏شود كه چاره‏گرىِ شخص شتابزده ، به نتيجه رسد ، يا دوستىِ افسرده‏دل ، بپايد .

۳۵۰. امام صادق عليه‏السلام : با هيچ احمقى مشورت مكن ، از هيچ دروغگويى يارى مخواه و به دوستى هيچ افسرده‏دلى ، اعتماد مكن ؛ زيرا ... افسرده‏دل ، زمانى كه بيشترين اتكا را به او داشته باشى ، تو را وامى‏گذارد و هنگامى كه بيشترين پيوند را با او دارى ، از تو مى‏بُرَد .

ك ـ تكبّر

۳۵۱. امام على عليه‏السلام : هيچ متكبّرى ، دوستى ندارد .

۳۴۳. عنه عليه‏السلام : لَيسَ لِبَخيلٍ حَبيبٌ . ^۱

ط ـ العُسر

۳۴۴. الإمام عليّ عليه‏السلام : العُسرُ يَشينُ الأَخلاقَ ، و يوحِشُ الرِّفاقَ . ^۲

ي ـ المَلَل

۳۴۵. الإمام عليّ عليه‏السلام : المَلَلُ يُفسِدُ الاُخُوَّةَ . ^۳

۳۴۶. عنه عليه‏السلام : لا اُخُوَّةَ لِمَلولٍ . ^۴

۳۴۷. عنه عليه‏السلام : لا خُلَّةَ لِمَلولٍ . ^۵

۳۴۸. عنه عليه‏السلام ـ كانَ يَقولُ ـ: لا راحَةَ لِحَسودٍ ، و لا مَوَدَّةَ لِمَلولٍ . ^۶

۳۴۹. عنه عليه‏السلام : قَلَّما تَنجَحُ حيلَةُ العَجولِ ، أو تَدومُ مَوَدَّةُ المَلولِ . ^۷

۳۵۰. الإمام الصادق عليه‏السلام : لا تُشاوِر أحمَقَ ، و لا تَستَعِن بِكَذّابٍ ، و لا تَثِق بِمَوَدَّةِ مَلولٍ ؛ فَإِنَّ . . . المَلولَ أوثَقَ ما كُنتَ بِهِ خَذَلَكَ ، و أوصَلَ ما كُنتَ لَهُ قَطَعَكَ . ^۸

ك ـ الكِبر

۳۵۱. الإمام عليّ عليه‏السلام : لَيسَ لِمُتَكَبِّرٍ صَديقٌ . ^۹