293
روان‌شناسی مثبت‌ نگر(نظریه‌ها ، پژوهش‌ها و کاربست‌ها)

میدانی، در برابر محیط‌های آزمایشگاهی کنترل‌شده، همواره وجود نتایج بهتری را برای استفاده از روان‌درمانی نشان می‌دهند. وانگهی، هنگامی که محققان می‌کوشند عناصر موثرتر را جدا کنند، به‌نظر می‌رسد که هیچ تفاوت شگرفی میان تکنیک‌های مختلف درمانی وجود ندارد و تفاوت تأثیر آنها چندان نیست. همچنین، همانند همه جریان‌های دیگر روان‌شناسی، ما مجبور به بحث درباره تأثیر دارونما [پلاسیبو]۱ هستیم (گُلدایکِر،۲ ۲۰۰۹)، که به طور متوسط ۵۰% از مراجعین تأثیران مثبتی را به هنگام دریافت‌ داروها/درمان‌های پلاسیبو نشان می‌دهند (سلیگمن، ۲۰۰۲).

درمان‌ها
آیا همه ‌درمان‌ها کارکرد مشابه و یکسانی دارند؟
اگر پاسخ منفی است، کدام‌یک نتایج بهتری را نسبت به بقیه نشان می‌دهند؟ در سال ۲۰۰۲،
لمبرت و بارلی فصل بحث‌آفرینی پیرامون نتایج رابطه‌ درمانی و پیامدهای مثبت روان‌درمانی
نوشتند و چاپ کردند. آنها پس از مرور نوشتجات روان‌درمانی چنین نتیجه گرفتند که
تنها ۱۵% از موفقیت درمان را می‌توان
به تکنیک درمانی (روشِ به‌کار گرفته‌شده)
نسبت داد. مابقی به: انتظارِ مُراجع (۱۵%)،
عوامل عمومی (مانند: همدلی، رازداری صمیمانه) (۳۰%)،
و تغییر برون‌درمانی (۴۰%) نسبت داده شد. وامپُلد (۲۰۰۵)
بررسی مشابهی از مداخلات روان‌درمانی کنترل‌شده آزمایشگاهی انجام داد و شواهدی
در حمایت از یافته‌های لمبرت و بارلی یافت. نتایج او نشان داد که این خودِ روان‌درمانگران
[و توانمندی آنها] بود که بزرگترین پیش‌بینی‌کننده موفقیت درمان بود؛ در حالی‌که
تکنیک درمانی تنها تأثیر اندکی بر نتیجه‌ نهایی داشت.
اصل مقاله‌ها را بنگرید در: لَمبِرت و بارلی، ۲۰۰۱،
۲۰۰۲؛ وامپُلد، ۲۰۰۵.

سلیگمن بر این باور است که درمان به طور کلی۳ مفید است. از نظر او درمان را می‌توان آن به دو بخشِ تاکتیک‌ها و استراتژی‌های عمیق۴ تجزیه کرد، و به‌کارگیری این دو می‌تواند دلیل پیامدهای سودمند روان‌درمانی باشد. تاکتیک‌هایی که همه درمان‌های خوب باید دربرداشته باشند عبارتند از: توجه، مظهر

1.. placebo

2.. Goldacre

3.. در متن generic therapy (درمانِ کلی/عمومی) آمده است که بهنظر می‌رسد منظور از آن استفاده از خودِ روان‌درمانی، فارغ از هر تکنیک و رویکردی، بهطور کلی است. م

4.. tactics and deep strategies


روان‌شناسی مثبت‌ نگر(نظریه‌ها ، پژوهش‌ها و کاربست‌ها)
292



گونه‌های درمان

درمان چیست و در حال‌حاضر عملاً چه درمان‌هایی
وجود دارد؟ در روان‌شناسی مدرن امروز، شما می‌توانید انواع گوناگونی از مکتب‌های
فکری را به هنگام توجه با حوزه درمان برگزینید؛ مانند:
۱.      رفتاری: به هدف تغییر رفتار، و در نتیجه،
فرایندهای فکری.
۲.      شناختی رفتاری: به هدف تغییر فرایندهای فکری و
در نتیجه، عمل.۱
۳.      روانکاوی [روان‌تحلیل‌گری]: به هدف آشکار کردن
و پرداختن به مسایل هیجانی ناهوشیار که از گذشته ایجاد شده‌اند.
۴.      روان‌پویشی: همسان با روش بالاست، گرچه با شدت
کمتر و مدت زمان کوتاه‌تر.
۵.      گشتالت:۲
بخشی از شاخه اگزیستانس است. هدف این درمان آشکار ساختن مسئولیت شخصی است.
۶.    درمان مُراجع‌مدار [فردمدار]: هدف این درمان
غیررهنمونی است و فرض را بر این می‌گذارد که مُراجع
با فهم پاسخ‌های خودش به مشکلاتش، بهتر آماده و تجهیز می‌شود.
۷.    تحلیل تبادلی:۳ آمیزه‌ای از چند
درمان است و فرض بر آن می‌گذارد که همه
انسان‌ها خوب هستند، همه ما می‌توانیم مستقل فکر کنیم، و استقلال رأی و تصمیم
داشته باشیم، و قدرت تغییر موقعیت‌هایمان را داریم.
۸.    درمان تلفیقی:۴ هدف آن اتخاذ رویکردی عمل‌گرایانه به درمان
است؛ به منظور این هدف، عناصر مثبت درمان‌های گوناگون را مورد استفاده قرار می‌دهد،
و آنها در یک چهارچوب تازه و منسجم ترکیب می‌کند.
برگرفته از: بونیول، ۲۰۰۸:
۱۱۰-۱۱

درمان مثبت‌نگر تنها به بالابردن توانمندی‌ها و ویژگی‌های فرد نمی‌پردازد؛ بلکه به جلوگیری از بیماری روانی و ناهنجاری نیز توجه دارد (سلیگمن، ۲۰۰۲). در روان‌شناسی مثبت‌نگر برای فهم تأثیرات روان‌درمانی نیز تلاش‌هایی صورت گرفته است. همان‌طورکه سلیگمن خاطرنشان می‌کند، مطالعات

1..
action

2.. Gestalt

3.. Transactional analysis

4.. Integrative
therapy

  • نام منبع :
    روان‌شناسی مثبت‌ نگر(نظریه‌ها ، پژوهش‌ها و کاربست‌ها)
    سایر پدیدآورندگان :
    کیت هفرن و ایلونا بونیول، ترجمه: محمد تقی تبیک و محسن زندی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1394
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 54951
صفحه از 392
پرینت  ارسال به