جدول ۱۰- ۱: توانمندی‌های VIA؛ تعریف ۲۴ توانمندی مورد سنجش با پرسشنامه ارزش‌های عملی توانمندی‌های خوی^۱

خردمندی و معرفت: توانمندی‌های شناختی که مستلزم کسب (فراگیری) و به‌کار بردن دانش است و شامل این مصادیق می‌شود:

۱. خلاقیت (نوآوری و ابتکار): فکر کردن به شیوه‌های نو و مبتکرانه برای تصور، تجسم، مفهوم‌سازی و نحوه‌ اجرا؛ از جمله موفقیت‌های هنری و ادبی، البته محدود به این موفقیت‌ها هم نمی‌شود.

۲. کنجکاوی (علاقمندی، نوجویی، گشودگی نسبت به تجربه): علاقمندی به تجربه در حال تکوین برای نفس تجربه، یافتن موضوعات و مسایل جالب و جذاب، کند و کاو، بررسی و کشف.

۳. قضاوت و روشن‌اندیشی (تفکر نقاد): تأمل و تعمق در امور و بررسی همه‌جانبه‌ آنها، زود نتیجه‌گیری نکردن، توانایی تغییر رأی و نظر خویش با توجه به شواهد، ارزش و اهمیت بخشیدن منصفانه به همه شواهد.

۴. عشق به یادگیری: مسلط شدن بر مهارت‌های نو، موضوعات و دانش‌های تازه، صرف‌نظر از اینکه آنها به‌خودی خود یا به‌طور رسمی و آشکار با توانمندی کنجکاوی مرتبط باشند یا نباشند؛ این گرایش در فرد هست که به طور منظم به دانسته‌های خود بیفزاید.

۵. ژرف‌نگری (فرزانگی): توانایی مشورت‌های عاقلانه دادن به دیگران، تیزبینی و دقت در نگاه به جهان، به گونه‌ای که آن را برای خود و دیگران دارای معنا و مفهوم کند.

شجاعت: توانمندی هیجانی‌ای که عبارت است از اِعمال اراده تا رسیدن به هد؛، علی‌رغم مخالفت‌های بیرونی یا درونی. شامل:

۶. دلیری (دلاوری): پا پس نکشیدن در مقابل تهدید، چالش و رویارویی، مشکلات یا درد؛ حرفِ حق زدن، حتی اگر مخالف داشته باشد؛ عمل به اعتقادات و باورها، حتی اگر چندان رواجی نداشته باشد؛ این دلاوری شامل دلاوری جسمی هم می‌شود، ولی فقط محدود به آن نیست.

۷. پایداری (استقامت، سخت‌کوشی): به پایان رساندن کاری که شروع می‌کند؛ پافشاری بر انجام دادن

تعریف توانمندی

پیترسن و سلیگمن برای اینکه چیزی به‌عنوان توانمندی خوی طبقه‌بندی شود چند معیار ارائه کردند که برخی از آنها (نه همه‌شان) به شرح زیر است:

 باید در گستره رفتارها، افکار، احساسات و کنش‌های فردی، و قابل تعمیم در تمام موقعیت‌ها و زمان‌ها باشد.

 باید به تحقق زندگی خوب برای خود و دیگران کمک کند.

 به خودی خود ارزش ذاتی اخلاقی داشته باشد؛ یعنی قطع نظر از نتایج سودمندی که می‌تواند به بار آورد [ارزش آلی].

 بروز و نشان دادنِ آن باعث خوار و تحقیر شدن دیگران نمی‌شود، بلکه چه‌بسا به آنان سود نیز می‌رساند.

 جامعه بزرگتر [آن توانمندی را می‌پذیرد و] موسسات و مناسک و آیین‌های مرتبط را برای پرورش توانمندی‌ها و فضایل ایجاد می‌کند.

 قابل اندازه‌گیری و سنجش است.

 باید بتوان آن را از دیگر توانمندی‌های خوی تمایز نهاد (برگرفته از:بونیوِل، ۲۰۰۸).