فکری یا عقیده جزمی و پیشداشته بپردازند (لَنگِر، ۲۰۰۹).
ایده کاهش تنیدگی بر اساس بهوشیاری۱ (کَبَتزین) با آنکه تغییرات بدنی را میپذیرد و میکوشد تا به تسلط بر بدن دست یابد، بر مدیریت تغییرات کارکردیِ بدن، تصویر ذهنی از بدن و مانند آن متمرکز است. برخی تحقیقات نشان دادهاند که این روش، مدیریت درد و کاستن از درد، تنیدگی بدنی، کنترل و پذیرش بدنی را افزایش میدهد. حتی آشکار شده است که این روش، تنیدگی و افسرگی را همانندِ تأثیرات کاهش تنیدگی رفتاریشناختی۲ کاهش میدهد، وانگهی، بهوشیاری انرژی را فزونی میبخشد و تلقی معمول از درد و رفتار ناشی از آن تلقی را تغییر و کاستی میدهد.
شکل تازهای از مراقبه که اینک در روانشناسی مثبتنگر مورد آزمون قرار میگیرد مراقبه مهر و عشق۳ است (فردیکسن و دیگران، ۲۰۰۸). نتایج اولیه، افزایش معناداری را در هیجانات مثبت، و ایجادِ بعدیِ منابع [روانی] شخصی۴ از طریق مشارکت در مراقبه مهر و عشق را نشان دادهاند.
در اینباره بیاندیشید که...
همین الان با پیروی از مداخله فردیِ انتهای این
فصل بهوشیاری اندکی را امتحان کنید؛ اما به یاد داشته باشید که:
۱.
بهوشیاری به معنای توجه کردن به شیوهای خاص است: عالماً عامداً، در لحظه حال، ناقضاوتگرانه
و...
۲. بهوشیاری مستلزم تلاش برای
تغیر تفکرتان نیست؛ بلکه، نگریستن و تماشای خودِ اندیشه است...
۳. بهوشیاری را با مثبت اندیشی
اشتباه نگیرید...
سخن آخر آنکه، به باور ما روانشناسی مثبتنگر باید به تکرار و پیشبرد مداخلات روانشناسی مثبتنگر موجود ادامه دهد، و به هنگام بهکارگیری این مداخلات، محدود و کلیشهای نیندیشد. برای نمونه، همانگونه که در فصل بعد گفته میشود، مداخلات روانشناسی مثبتنگر بهتدریج میتوانند رویکرد کلنگرتری را دربرگیرند، که شامل بدن، و همچنین اوقات فراغت فعالانهتر، و نه منفعلانه، نیز میشود.