تأثیر زیان‌باری بگذارند.

فروختن، فروختن، فروختن
سبک اسنادی خوش‌بینانه با موفقیت در میزان فروش
یک شرکت ربط داده شده است. پژوهشگران، سبک تبیینی خوشبینانه فروشندگان یک شرکت
مستقل بیمه را سنجیدند. فروشندگانی که در سبک‌های تبیینی خوش‌بینانه، جزو ده
درصدی بودند که امتیاز بالایی به دست آورده بودند، بیمه‌نامه‌ها را ۸۸
درصد بیش از افرادی که جزو ده درصدی بودند که امتیاز بودند، به فروش رساندند.
اصل مقاله را در سلیگمن و شولمان^۱ (۱۹۸۶) ببینید.

اما، پژوهشگران سرشتی این موضوع را که سبک تبیینی واقعاً خوش‌بینی است انکار کرده‌اند. سبک اسنادی به این پرسش می‌پردازد که چرا رخدادهای خوب یا بد اتفاق می‌افتند، در حالی که خوش‌بینی سرشتی روی آنچه در آینده احتمالاً اتفاق خواهد افتاد تمرکز می‌کند. با وجود این تفاوت، پیترسن (۲۰۰۶) گزارش می‌دهد که ابزارهای سنجش این دو مکتب فکری، همبسته‌های یکسانی دارند و سطوحی از همگرایی را نشان می‌دهند.

زمان استراحت
یادگیری خوش‌بینی... یادگیری الفبای شما
نخستین گام در یادگیری الفبای‌تان، گفت و گو بر
سر این علامت اختصاری است:
الف: آلام (ناملایمات)^۲
ب: باور^۳
پ: پیامد^۴
آلام (ناملایمات): حقایق
معمولی و غیر قضاوتی از موقعیت. مثل: چه کسی، چه چیزی، چه زمانی، کجا.
باور: باور
ساختارمند بی‌واسطه شما (چرا آن اتفاق افتاد؛ بعدش چه خواهد شد).
پیامد: آن
احساس‌ها و رفتارهای شما که به این باورها مربوط می‌شود.
سرانجام، زمانی که باورهایمان را شناسایی کردیم و
تأثیرشان را بر هیجان‌ها و رفتارها تشخیص دادیم (باورها پیامدها را پدید می‌آورند)،
می‌توانیم آنها را به چالش بکشیم و به الگوهای فکری مولّدتر تغییر دهیم.
(سلیگمن،
۱۹۹۸)

رئیس جمهورها
پژوهشگران در ایالات متحده علاقه‌مند بودند
بدانند که آیا محتوای خوش‌بینانه سخنرانی یک نامزد ریاست جمهوری می‌تواند در
نتایج رای‌گیری اثر / تاثیر بگذارد. پیترسن و همکارانش سخنرانی‌های از سال ۱۹۰۰
تا ۱۹۸۴ را بررسی کردند و دریافتند
افرادی که عبارت‌های خوش‌بینانه‌تری به کار بردند (و کمتر بر عبارت‌های منفی
تمرکز کردند) در ۸۵ درصد از انتخابات ریاست
جمهوری ایالات متحده پیروز شدند.
اصل مقاله را در زولو^۱
و دیگران (۱۹۸۸) ببینید.

روان‌شناسان، سبک‌های اسناد را با پرسشنامه سبک اسنادی (اِی اس کیو)^۲ می‌سنجند که شرح‌های کوتاهی (سناریوها) به افراد ارائه می‌دهند و آنها باید از میان تبیین‌های مختلف، محتمل‌ترین تبیین را برای آن رخداد برگزینند (برخی تبیین‌ها درونی‌تر، کلی‌تر و پایدار‌تر و مانند آن هستند).

در این‌باره بیاندیشید
که...
مفاد اصل
پولیانا^۳،
که برگرفته از شخصیت اصلی رمان کلاسیک پولیانا (پورتر^۴،
۱۹۱۳) است، این است که مغز نیمه
هشیار انسان به‌گونه‌ای است که به موقعیت‌ها و افراد دیگر، سوگیری مثبت بودن
دارد. ما این را از کجا می‌دانیم؟ مطالعات فراوانی نشان داده‌ است که اصل
پولیانا شایع‌تر از آن است که ما باور داریم. مثلاً، مردم به تعاملشان با محرک‌های
مثبت بیش از محرک‌های منفی بها می‌دهند. می‌توانید به زمانی فکر کنید که این
اتفاق برای شما افتاده است؟

تفاوت عمده میان این دو مکتب فکری آن است که سبک اسنادی، که بر کار قدیمی سلیگمن درباره درماندگی آموخته‌شده به عنوان یک الگوی افسردگی مبتنی است (آبرامسن^۵ و دیگران، ۱۹۷۸)، خوش‌بینی را مهارتی آموخته‌شده در نظر می‌گیرد نه یک ویژگی شخصیتی پایدار. سلیگمن توصیه می‌کند که بر تفکرات و نگرش‌های خودکار‌ خود، نظارت و با تبیین‌های بدبینانه مقابله کنید. این توصیه شبیه فنونی است که در درمان شناختی رفتاری (سی بی تی)^۶ به کار می‌روند. بازسازی^۷، کلید خوش‌بینی آموخته‌شده است. برای دستیابی به آن، باید بیاموزید چگونه باورهایتان درباره موقعیت‌های مشخص شناسایی کنید، و باید تشخیص دهید که چگونه این باورها می‌توانند بر هیجان‌ها و رفتارهای بعدی شما