چکیده
با تأمل بر اهداف یادگیری، شما اکنون باید مفهوم
توانمندی‌ها و کاربست‌های گوناگون روان‌شناسی مثبت‌نگر را بدانید. به سخن دقیق‌تر،
شما باید بدانید:
§ سه الگوی عمده درباره توانمندی‌ها
وجود دارد: VIA، استعدایاب کلیفتن، و تحقق‌بخشی۲.
§ بیشترین تحقیقات در روان‌شناسی
مثبت‌نگر روی VIA و ۲۴
توانمندی آن صورت گرفته است، که در شش فضیلت طبقه‌بندی می‌شوند: خردمندی؛ شجاعت؛
انسانیت؛ عدالت؛ اعتدال؛ تعالی.
§ مربی‌گری یک وسیله عالی برای
آزمودنِ نظریه روان‌شناسی مثبت‌نگر است، و به ایجاد پل ارتباطی روی شکافِ میان
برج عاجِ اندیشه‌ها و دنیای واقعی کمک می‌کند.
§ درمان مثبت‌نگر از رویکردهای
«تدابیرِ عمیق» استفاده می‌کند.
§ درمانِ عقلانی‌ هیجانی ‌رفتاری،
بهباشی درمانی، و درمانِ مبتنی بر کیفیت زندگی می‌کوشند تا بر ایجاد توانمندی‌ها
کار کنند.
§ سازمان‌هایی که رویکرد روان‌شناسی
مثبت‌نگر را اتخاذ می‌کنند،
قادر به افزایش بهره‌وری، کاهش میزان جابجایی و جایگزینی کارکنانشان، و افزایش
بهباشی آنها هستند.
§ استفاده از روان‌شناسی مثبت‌نگر
در مدارس رو به ‌افزایش است؛ و دامنه آن از کارگاه‌های اتفاقی (یکباری) تا
مداخلات سه ماهه، یا حتی سازماندهی مجدد کل برنامه‌های آموزشی برای گنجاندنِ
مفاهیم نظری روان‌شناسی مثبت‌نگر گسترش دارد.
§ در
زمان ما ابزارهای سنجش روان‌شناسی مثبت‌نگر از سوی حکومت‌ها برای ارزیابی نمرات
بهباشی درونی شهروندانشان به‌کار گرفته می‌شود.

منابع پیشنهادی

http://www.ppc.sas.upenn.edu/prpsum.htm

برای دستیابی به اطلاعات درباره برنامه تاب‌آوری پن، و نیز فرصت‌های آموزشی، به این وب‌سایت وارد شود.

http://www.flourishingschools.org

اگر می‌خواهید بدانید که مدرسه‌ها چگونه ایده‌های روان‌شناسی مثبت‌نگر را در روح مدرسه می‌نشانند، وب‌سایت بالا را بازدید کنید.

http://www.businessweek.com/magazine/content/۰۹_۶۲/s۰۹۰۲۰۴۴۵۱۸۹۸۵.htm

همچنین، تحقیقات نشان می‌دهد که در محیط‌های کاری مراقبت از سلامت و بهداشت، مانند پرستاری، توجه سازمانی^۱ (که عبارت است از: احترام و بزرگداشت، کرامت، و توجه و اهمیتِ مثبت به حرمت نفسِ دیگران و ماهیت جمعی زندگی سازمانی؛ راماراجان^۲ و دیگران، ۲۰۰۸: ۵) می‌تواند تأثیر چشمگیری بر کاهشِ از پا درآمدن و فرسودگی روانی و خستگی هیجانی کارکنان آنجا داشته باشد. افزون بر این، سازمان‌ها می‌توانند مداخلات را برای افزایش توجه سازمانی به کار گیرند؛ امروزه می‌دانیم که توجه سازمانی به شکل معناداری خستگی و فرسودگی هیجانی را می‌کاهد (راماراجان و دیگران، ۲۰۰۸).

روان‌شناسی مثبت‌نگر و سیاست عمومی^۳

کشورهای سراسر جهان دارایی ملت‌هایشان را به‌طور سنتی با تولید ناخالص داخلی^۴ اندازه گرفته‌اند. رابرت کنِدی با این ادعا که دولت‌ها هر چیزی را اندازه‌گیری می‌کنند مگر آنچیزی را که زندگی را باارزش می‌کند، به خوبی این روش تحلیل را به نقد می‌کشد. روان‌شناسان مثبت‌نگر با پیشنهادِ به‌کارگیری سنجه‌های بهباشی درونی در ارزیابی حکومت‌ از کیفیت زندگی فردی/اجتماعی و بهباشی درونی، در زمینه سیاست عمومی پیشرفت چشمگیری ایجاد کرده‌اند (دینر و دیگران، ۲۰۰۹). این ابزارها نه تنها می‌توانند درباره نحوه «شادکامی» مردم به حکومت‌ها ایده بدهند، بلکه می‌توانند به ایجاد قدرت تمایز‌ واقعی میان طرح‌ها و تدابیری که واقعاً بهباشی شهروندان را می‌افزایند یا می‌کاهند، کمک کنند. برخی از حکومت‌‌ها در جهان (مانند بریتانیا) به این اطلاعات توجه کرده‌اند و هم‌اکنون از سنجش و اندازه‌گیری بهباشی در نظرسنجی‌های عمومی از شهروندانشان استفاده می‌کنند (اشتیگلیتس^۵ و دیگران، ۲۰۰۹).

کلام آخر آنکه، به‌کارگیری روان‌شناسی مثبت‌نگر در درمان، مربی‌گری، تعلیم‌و‌تربیت، محیط سازمانی و سیاست عمومی، به‌سرعت در حال رشد است. افزایش بودجه برای ارزیابی‌ برنامه‌های با مقیاس بزرگتر و طولی به روان‌شناسی مثبت‌نگر اعتبار بیشتری در میان علوم روان‌شناختی خواهد بخشید.