کارآمدیِ بیشتر ممکن است به‌علت تأثیر رفتارهای مثبت همه بخش‌های آموزشی در زمان‌های خارج از کلاس درس باشد. شرایط و فضای مثبت در تمام مدرسه (به‌عنوان یک کلّ به‌هم‌پیوسته) با رضایت بیشتر، سطح تنیدگی [فشار روانی] کمترِ آموزگار و شاگرد، و نتایج تحصیلی بهتر مرتبط است (سنگشو۱ و وُرپ،۲ ۲۰۰۴).
اگرچه تعیین دقیق عوامل ایجاد مدرسه‌ای خوب مشکل است، اما محققان هم‌رأی هستند که مدرسه خوب مدرسه‌ای است که شاگردانش را به درافتادن و غرقگی در یادگیری‌ای آکنده از شور شوق تشویق و یاری کند. ویژگی‌های رایج چنین مدارسی عبارتند از: محیطی امن و سالم، بینشِ به روشنی بیان‌شده و مشترک درباره اهداف مدرسه، اهداف روشن برای دانش‌آموزان، تأکید بر منحصر به فرد بودن [فردیت] هر دانش‌آموز، و پاداش دادن به تلاش‌ها و پیشرفت‌های آنان (پترسن، ۲۰۰۶). رضایت دانش‌آموز از مدرسه، و احساس امنیت و تعلق خاطر نسبت به مدرسه، نقش سرنوشت‌سازی در تعهد به یادگیری و پیشرفت آنان بازی می‌کند (برند و دیگران، ۲۰۰۳).
در حال حاضر، پروژه‌ای به هدف ایجاد «مدرسه مثبت‌نگر» در جیلون گرامر،۳ مدرسه‌ای رایگان و شبانه‌روزی در استرالیا، در حال اجرا است. تیمی ۳۵نفره از روان‌شناسان مثبت‌نگر از دانشگاه پنسیلوانیا، با رهبری پروفسور مارتین سلیگمن، چند ماهی است که مشغول طراحی و برنامه‌ریزی مجدد این مدرسه بر اساس اصول روان‌شناسی مثبت‌نگر هستند. همه کادر آموزشی با استفاده از برنامه تاب‌آوری پِن و اصول برنامه روان‌شناسی مثبت‌نگر برای دانش‌آموزان دبیرستان، در روان‌شناسی مثبت‌نگر و تاب‌آوری تعلیم می‌بینند. با این‌حال، افزون بر معرفی برنامه‌های بالا در قالب اصولی مستقل، تیم روان‌شناسی مثبت‌نگر با آموزگاران هر درسِ خاص نیز برای کشف و برجسته‌سازی عناصر کارکرد بهینه در موضوعات درسی اصلی، مانند زبان انگلیسی، تاریخ، و ریاضیات، همکاری می‌کنند.
هشدار: فرزندپروری مثبت‌نگر۴
بی‌گمان، مدارس به تنهایی کافی نیستند. بهباشی نوجوانان و جوانان به گستره وسیعی از امور جاری در خانه وابسته است؛ در نتیجه، برآمدن از پسِ مسأله فرزندپروری ضرورتی اجتناب‌ناپذیر دارد. فرزندپروری یکی از فعالیت‌هایی است که هر فردی آن را روشن و تضمین‌شده می‌پندارد: بیشتر والدین مهارت‌هایشان
