در اینباره بیاندیشید که... فعالیت بدنی برای به کار انداختن و رشد مغز عالی
است. حالا که این را میدانید، همین الان کتاب را زمین بگذارید و ده دقیقه پیادهروی
عادی انجام دهید؛ فرقی ندارد بیرون خانه باشد یا توی خانه. هیچ زمانی مانند الان
نیست، و وقتی برگردید انشاءلله۱
افزایش تواناییتان در توجه به اطلاعات تازه را بهروشنی خواهید دید (رِیتی، ۲۰۰۸).
تغذیه
از آنجا که تمرکز روانشناسی مثبتنگر بر بهباشی است، تأمل اندکی که درباره نقش بالقوه تغذیه در این رشته بوده است جای شگفتی دارد. همچنین، با پذیرش این نکته که میان آنچه انجام میدهیم و آنچه درون بدنمان میریزیم ارتباطی هست که میتواند به طور بالقوه بر بهباشی ما تأثیر بگذارد، اهمیت بررسی بهباشی در معنای کلنگرانه و همهجانبه برای ما روشن میشود. بهویژه، بخش زیر به بررسی این مسأله میپردازد که حفظ وزنِ سالم و رژیم غذایی مناسب، و نیز مصرف گروه غذایی انتخابی، چگونه میتواند تأثیری مثبت بر سلامت روانی و بهباشی ما بگذارد (بِنتِن۲ و دانهو، ۱۹۹۳۹).
در اینباره بیاندیشید که... پس از خوردن یک شام چربوچیلی و پُرکالری چه
احساسی دارید؟ آیا احساس فتح دنیا را دارید؟ اینطور نیست. تحقیقات نشان داده است
هنگامی که ما تا خِرخره غذای ناسالم و پر از چربی اشباعشده میخوریم، حالتی که
تجربه کنیم را میتوان خماری پرچرب۴
نامید (وایسمن، ۲۰۰۹؛ نقل از: رات۵ و هارتِر، ۲۰۱۰: ۲۰۵)،
که میتواند باعث کاهش عملکرد شناختی ما شود؛ البته توجه داشته باشید که این
تحقیق بروی موشهای صحرایی انجام شده است (ماری۶
و دیگران، ۲۰۰۹؛ وینکُور۷ و گرینوود،
۲۰۰۵؛ نقل شده از: رات و هارتر، ۲۰۱۰).
دفعه بعد بکوشید روی این مسأله که انتخابهایی غذاییتان چگونه بر الگوهای
تفکرتان تأثیر مینهد، تأمل بیشتری کنید.