چکیده با تامل در اهداف یادگیری، اکنون باید مفهوم
بهباشی سعادت‌گرا را درک کنید. به طور خاص، باید اینها را بدانید:
§ سعادت تعریف می‌شود به ساحتی
از شادکامی که به دنبال زندگی معنادار و رسیدن به شکوفایی است.
§ بهباشی
روان‌شناختی شش مولفه دارد که پارادایم سنتی لذت‌گرا آنها را نادیده گرفته است.
§ معنا
و زندگی هدفمند برای بهباشی ضرورت دارد.
§ زندگی
هدفمند می‌تواند از تمایل به خودکشی بکاهد.
§ غرقگی
هنگامی رخ می‌دهد که فرد به فعالیتی مبادرت می‌کند که درونی است و با میزان
مهارتش هم‌اندازه است.
§ نظریه
خودتعیین‌گری سه نیاز بنیادین روان‌شناختی
را در بر دارد که برای بهباشی ضروری است: خودمختاری، شایستگی و ارتباط.

منابع پیشنهادی

http://www.meaning.ca

این وب‌سایت شما را به دکتر پاول ونگ و وب‌سایت او درباره معنا پیوند می‌دهد. همه آنچه را نیاز دارید از روان‌شناسی هستی‌نگر و مثبت‌نگر بدانید، همچنین می‌توانید به مقاله‌ها / کتاب‌های پیشروِ هستی‌نگر مربوط دهه‌ها پیش دسترسی پیدا کنید.

http://qlrc.cgu.edu/about.htm

این، «مرکز پژوهش کیفیت زندگی»^۱ است، که در دانشگاه کلارمنت مستقر است و سرپرست آن میکه چیک سنت مهایی^۲ است. از آن، برای پیوند‌های مفید درباره غرقگی، تجربه بهینه و روان‌شناسی عمومی مثبت‌نگر استفاده کنید.

یکپارچه‌سازی بهباشی لذت‌گرا و سعادت‌گرا

باری، چگونه بحث درباره اینکه چه چیزی زندگی خوب را می‌سازد فیصله بدهیم: بهباشی لذت‌گرا یا سعادت‌گرا؟ می‌دانیم افرادی که به‌دنبال فعالیت‌های سعادت‌گرا هستند در ابزارهای رضایت از زندگی نمره بالایی می‌گیرند (هوتا و دیگران، ۲۰۰۳). اما، افزایش نمره‌ها در عاطفه مثبت با مقیاس‌های لذت‌گرا همبستگی قوی دارد، همچنانکه با ارضاء سائق، آرمیده بودن و دوری از مشکلات رابطه قوی دارد. شاخص‌های سعادت‌گرا غالباً با رشد، تحول، چالش‌ها و کوشش‌ها همبستگی بسیار بهتری دارند (واترمن، ۱۹۹۳).

انتقادها به پارادایم لذت‌گرا نتیجه شفاف نبودن این مسئله است که کدام نوع عاطفه مثبت برای بهباشی اهمیت دارد. آیا هیجان‌های ده‌گانه فردریکسون است؟ آیا باید رضایت از زندگی را مولفه‌ای از لذت‌گرایی برشمرد؟ رضایت از زندگی یک عنصر سنجشی مستقل است و شاید نیاز باشد مفهوم بهباشی لذت‌گرا را دوباره بسنجیم. برای مثال، منظور واقعی ما از شادکامی و بهباشی چیست (گالاتسی^۱، مانسانو^۲ و سوتگی^۳، ۲۰۰۶)؟

به علاوه، در الگوی سعادت‌گرا وحدت مفهومی وجود ندارد. (برای مثال، از رشد شخصی چه چیزی فهمیده می‌شود؟ تحول / رشد بهباشی سعادت‌گرا یا تعالی / معنا؟ یا همه آنها؟) در نهایت اینکه، مسیر پیش رو انجام دادن پژوهش‌های اکتشافی، همچنین تعریف و ساخت مقیاس‌های مناسب برای بهباشی سعادت‌گرا را شامل می‌شود. رویکردهای کیفی می‌توانند ظرافت و ژرفا را به ارمغان آورند و پیچیدگی پدیده‌ها را شکار کنند. آنها می‌توانند در ارائه نقشه جامعی از این حوزه، افزایش وضوح مفهومی و صورت‌بندی یک چهارچوب فراگیر بسیار سودمند باشند. اما در بیشتر بررسی‌های موجود برای تحلیل داده‌ها از رویکرد بالا به پایین استفاده شده است. به علاوه، بسیاری از بررسی‌ها بر نظر مردم عادی درباره اینکه چه چیزی آنها را شاد می‌کند متمرکز است نه بر کشف معناهایی که به شادکامی منتسب می‌شود.