فرموده‏اند؛ آنان که خود بهترين روابط اجتماعی را برقرار کرده و شيدايی‏ترين دوستی‏ها را پديد آورده و بهترين‏ها را به سوی خود جلب و جذب کرده‏اند. آن‌ها سخنانی در ارزش پيوندها و دوستی‏ها و ارتباطات اجتماعی بيان کرده‏اند که هريک می‏تواند به‌تنهايی ما را به برقراری
رابطه تشويق کند و آثار آن را به ما بنماياند. آيا می‏توان اين سخن را که غرر الحکم از زبان امام علی علیه السلام نقل می‏کند: «صحبة الولی اللبيب حياة الروح»^۱ نادیده گرفت. پیام آشکار حدیث این است که همراهی و ارتباط با دوست خردمند، روح انسان را زنده می‏کند و به جان آدمی طراوت می‏بخشد، و چه اثری بزرگ‌تر و بابرکت‏تر از اين؟ مگر انسان جز به روح خود زنده است و اگر روح زنده شد، متنظر چه چيز ديگری بايد باشيم. آن کس که جانش تازه و زنده و باطراوت است، حتی اگر پيکری ضعيف و جسمی عليل داشته باشد، در زندگی سعادتمند است و به کاميابی رسيده و از تيرگی رهيده است. چه اثر و برکتی بزرگ‌تر از اينکه پيامبر گرامی خدا، حضرت محمّد مصطفی صلی الله علیه و آله می‏فرمايد: «أسعد الناس من خالط کرام الناس؛^۲ خوشبخت‌ترینِ مردم کسی است که با مردم بجوشد».

نکته جالب توجه در اين حديث آن است که شخص پيوندخورده با مردمان بزرگوار، فقط سعادتمندی معمولی نيست، بلکه سعادتمندترين و خوش‏بخت‏ترينِ افراد است. يعنی وصول به قلّه سعادت، با ايجاد پيوند با مردمان بزرگ و بزرگوار حاصل می‏شود و ارتباط اجتماعی با انسان‏های نيک، در اوج‏گيری روح انسانی و نيل او به بالاترين درجات حيات روحانی، تأثير عمده و بسزايی دارد.

و ازهم‌گسستگی کشورهای اسلامی را فراهم آورد؛ نکته‏ای که آيه شريفه چهل و ششم سوره انفال: (وَأطِيعُواْ اللَّهَ وَرَسُولَهُ * وَلا تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ)«و از خدا و فرستاده او [در فرامين مولوی آن‌ها] فرمان بريد و با هم نزاع و ستيزه مكنيد؛ كه سست و بيمناك می‌شوید» به‌صراحت آن را گوشزد کرده است و سوگوارانه، مانند بسياری ديگری از آيات قرآن، از يادها رفت و فقط حروف آن حفظ شد و حدود و معنای آن در جايگاه والای خود قرار نگرفت؛ آيه‏ای که هم ارتباط امت با رهبر جامعه را بيان می‏دارد و هم ارتباط درونی اجزای آن را با يکديگر؛ و جالب توجه آنکه در اين آيه نيز مانند آيه ۲۰۰ سوره آل عمران، به صبر فرمان می‏دهد، گويی که اطاعت از رهبری جامعه و حفظ ارتباط درونی و اجتماعی، به صبر و شکيب‌ورزیِ هميشگی و در هر جا و هر زمان نيازمند است.

نشاط روحی و سعادت

تجربه‌های متعدد و دانش نوين روان‌شناسی اجتماعی نشان می‏دهد که يکی از عوامل نشاط‌آفرين برای روح انسان، ارتباطات اجتماعی اوست. آن‌ها که پررفت‌و‌آمدترند و در روابط اجتماعی خود گرم‏تر و صميمی‌ترند، احساس شادی بيشتری دارند و علت برخی افسردگی‏ها، تنهايی و دوری از برقراری روابط اجتماعی است. هريک از اجزای ارتباط اجتماعی، از سلام و لبخند و گشاده‏رويی، تا دست دادن و معانقه و روبوسی و مکالمه و خداحافظی، آثار پررنگی بر زندگی ما دارند؛ چه در لحظه تکوّن و وجودشان، و چه در ساعت‏ها و روزهای بعد از آن.

تأکيد بر روابط اجتماعی و بيان آثار آن، منحصر به قرآن کريم نيست و در کنار ثقل اکبر، عترت پيامبر صلی الله علیه و آله نيز آثار مهم روابط اجتماعی را بيان