و الْعامِلِينَ عَلَيْها و الْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَ فِي الرِّقابِ والْغارِمِينَ وَ فِي سَبِيلِ اللّهِ و ابْنِ السَّبِيلِ فَرِيضَةً مِنَ اللّهِ و اللّهُ عَليمٌ حَكيمٌ)۱«جز اين نيست كه صدقات (زكات) برای فقيران و مسكينان و تحصيلداران آن است و نيز برای به دست آوردن دل [مخالفان] و آزاد كردن بندگان و قرضداران و انفاق در راه خدا و درراه‌ماندگان، و آن فريضهای است از جانب خدا؛ و خدا دانا و حكيم است».
قرآن، عبادت والای مرزداری و جهاد را نیز در عرصه‌ای عمومی و اجتماعی طلبیده و فرموده است: (يَـا أيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّکمْ تُفْلِحُونَ)۲«ای كسانی كه ايمان آوردهايد، شكيبايی ورزيد و ديگران را نيز به شكيبايی واداريد و در برابر دشمن پايداری كنيد، و مرزداری کنید، و از خدا پروا كنيد شايد رستگار شوید». گفتنی است اگرچه ظهور آیه و مقصود از «مرابطه» که به آن فرمان داده شده (رابطوا)، مرزداری و نگهبانی در سنگرها برای حفاظت از جامعه در برابر دشمن است، به فرموده اهل بيت:، این بهترين مفسران قرآن، یکی دیگر از مصداق‌های این عبادت مجاهدانه، و بالاترين مصداق آن، ارتباط با پیشوایان معصوم جامعه است. امام صادق علیه السلام میفرمايد:
اصبروا علی دينکم و صابروا عدّوکم ممّن يخالفکم ورابطوا امامکم، واتقوا اللّه فيما أمرکم به وافترض عليکم؛۳ بر دینتان شکیب ورزید و در برابر دشمنتان که با شما مخالفت می‌کند پایداری کنید و با امامتان پیوند برقرار کنید و از خدایتان در آنچه به شما فرمان داده و بر شما واجب کرده پروا کنید.
