دارند. مرد نمیتواند به جای همه اينها كلمات محبتآميز يا خوی خوش بنشاند. او همچنين نمیتواند از تأمين آنها شانه خالی كند و خانوادهاش را سربار ديگران سازد. پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله اين كار را گناه، چنين مردی را بدترينِ مردان، و فرد تباهكننده خانوادهاش را ملعون خوانده است.
قوام خانواده به مروّت مرد و گذشت زن است و هر دو بايد در كنار هم وجود داشته باشند. تنبلی و تنآسايی مرد، گاه گذشت و شكيب زن را به انتها میرساند و خانواده را آسيبپذير میكند.
گفتنی است مرد هم بر زن حقوقی دارد كه در صورت رعايت آنها، زندگی پايدار در انتظار خانواده خواهد بود. البته خانه، محكمه و دادگاه نيست تا طرفين خواستار استيفای كامل حقوق باشد؛ اما هيچیک نمیتوانند حقوق اصلی و نيازهايی را نادیده بگیرند كه گزيری از برآوردن آنها نيست. اين نيازها به گستره روابط طبيعی انسان است. اگر نيازهای مادی، عاطفی و جنسی به نحو صحيح و مقبول برآورده شوند، بر پايداری ازدواج میافزايند. اين حقوق چندان مهم هستند كه روايات سفارشكننده به آنها، میتواند صفحات بسیاری را پوشش دهد. به سخن ديگر، همانگونه كه نيازهای مادی و اوليه مهم هستند، نيازهای جنسی زن و شوهر نيز مهم هستند و به طور كلی يكی از اهداف ازدواج به شمار میروند. در ازدواجهای موفق، زنْ خود را برای شوهرش میآرايد و شوهر هم خود را نظيف، پاكيزه و آراسته میدارد.
اسلام، تأمين نيازهای جنسی همسر را میستاید و برای آن پاداش قائل است؛ و ازاينرو برای بهرهگيری از اين ميل طبيعی و ارضای كامل