۱۲. همسرداری
(وَمِنْ أيَاتِهِ أنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أنْفُسِكُمْ أزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَأيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ)۱
«و از نشانههای قدرت اوست كه برايتان از جنس خودتان همسرانی آفريد تا به ايشان آرامش يابيد، و ميان شما دوستی و مهربانی نهاد. در اين، عبرتهايی است برای مردمی كه تفكر میكنند».
درآمد
از منظر اديان الهی، خانواده نهادی مقدس است و ازدواج، فرزندآوری و اداره همسر و فرزند، عبادت به شمار میآيد. اسلام نيز که كاملترين و آخرين دين الهی است، اهتمام فراوانی به خانواده دارد. اين تقدس و ارزش والای معنوی میتواند كانون خانواده را بر بسياری از امور دنيوی مقدم بدارد و آن را بر جايی بالاتر و برتر بنشاند. در اين صورت، فدا كردن بسياری از لذتها، خوشیها، آزادیها و حتی برخی اهداف شخصی، توجيه میيابد و خانواده را در بحرانهای طبيعی و روحی و در كشاكش حوادث سهمگين زندگی، سر پا نگاه میدارد.