در کارهای نیک، همدلی، همدردی، احسان و ایثار و نیز دانش آموزی و رابطه علمی می‌توانند تا قله والایی‌ها برآیند و سر به آسمان کرامت بسایند. همه این‌ها می‌تواند در کوچک‌ترین نهاد اجتماعی (خانواده) به مثابه هسته اولیه جامعه شکل گیرد و در عرصه پهناور اجتماع نمود یابد.
افزون بر این روابط عرضی و میان‌اجتماعی، ما نیازمند رابطه طولی پیروی و هدایت‌پذیری از یک سو و رهبری و راهنمایی از سوی دیگر هستیم تا کلیت جامعه در مسیری مستقیم و به سوی هدفی درست روانه شود؛ و این‌همه، نیازمند آموزش‌های شخصی و همگانی، و درستیِ رابطه یادگیرنده و یاددهنده است. اسلام به عنوان برترین دین جهانی، و قرآن به عنوان آخرین کتاب آسمانی، بر این همه تأکید کرده‌اند و راهکار و زمینه تحقق این‌همه را نشان داده‌اند. نوشته پیش رو، تلاشی بس خرد و کوچک برای ارائه بخشی از آموزه‌های وحیانی دراین‌باره است که بیشترِ آن نو و برخی بازآفرینی پژوهش‌های پیشین است؛ تلاشی که به شرط مقبول افتادن، می‌تواند ادامه یابد و مباحثی دیگر مانند مشاوره، وفای به عهد، امانتداری، تواضع و فروتنی، انفاق و حتی ارتباط‌های مالی و تجاری مانند اجاره، بیع، مضاربه و ارتباط‌های شغلی و کاری را بکاود. در پایان، از حضرت آیت‌الله ری‌شهری که با تأسیس پژوهشکده تفسیر اهل بیت:، زمینه کار را فراهم و با تألیف کتاب گرانسنگ میزان الحکمه، این خرده‌پژوهش را مانند بسیاری از پژوهش‌های دیگر، وامدار آن و ترجمه نیکویش، به قلم توانای استاد شیخی نمودند، از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و به‌ویژه معاون محترم قرآن و عترت، جناب حجةالاسلام والمسلمین حمید محمدی که پشتیبانی از این طرح را به عهده داشتند، و نیز ناظر و ناقد بزرگوار اثر، جناب حجةالاسلام
