۷. خيرخواهی و راهنمايی

(اُبَلِّغُکمْ رِسَالاتِ رَبِّى وَأنصَحُ لَکمْ وَأعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لا تَعْلَمُونَ) ^۱

«پيام‏های پروردگارم را به شما می‏رسانم و برایتان خيرخواهی می‏كنم و از سوی خداوند چيزهايی می‏دانم كه شما نمی‏دانيد».

افراد جامعه، به راه‏های متفاوتی می‏روند و تجربه‏های گوناگون می‏اندوزند. آن‌ها دستاوردهای گوناگونی را توشه خود می‏سازند و ازاين‌رو نقش‏های متعدد و متمايزی را می‏توانند به عهده بگيرند. کسی در مسير مديريت گام برداشته و مدير موفقی شده و شخصی، مزرعه‏ای نمونه ايجاد کرده و معلمی، تجربه آموزشی و روشی را فرا گرفته و راننده‏ای، ده‌ها مسير درست و نادرست را پيموده و پدری، کوله‏باری از تجربيات تربيتی را اندوخته و ورزشکاری، ده‌ها ميدان متفاوت را ديده و پيروز درآمده و عارفی و مرشدی، ده‌ها راهزن طريقت را در گلوگاه‏های سلوک شناسايی کرده است.

اين‏ها همه سرمايه‏هايی گران‌بها هستند که گران‏ترين هستی ما، يعنی عمر و فرصت محدودمان برای آن‌ها هزينه شده است. اين دستاوردهای