مکلّف و پای‌بندی او به امور اعتقادی است. در این گونه روایات، توصیههایی برای حفظ ایمان صورت میگیرد؛ گاه با امر و نهی، گاه با ترساندن از عذاب و گاه با وعده ثواب. برای نمونه، امام صادق علیه السلام فرمودند:
مَنْ شَبَّهَ اﷲ بِخَلْقِهِ فَهُوَ مُشْرِکٌ وَ مَنْ أَنْکَرَ قُدْرَتَهُ فَهُوَ کَافِر.۱
کسی که خداوند را به خلقش تشبیه نماید، مشرک، و کسی که قدرتش را انکار نماید، کافر است.
در روایت مذکور با بیان مشرک و کافر قلمداد کردن اهل تشبیه و منکران قدرت، انگیزه برای روی آوردن به توحید خالص و رها شدن از اندیشه تفویض نسبت به قدرت الهی، ایجاد شده است و در واقع، به فرد مکلّف توصیه شده است که نگاه توحیدی داشته باشد. در روایتی دیگر که جابر بن عبد اﷲ از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل کرده، می‌خوانیم:
إِنَّ لِکُلِّ نَبِی عَصَبَةً ینْتَمُونَ إِلَیهَا إِلَّا وُلْدَ فَاطِمَةَ علیها السلام فَأَنَا وَلِیُّهُمْ وَ أَنَا عَصَبَتُهُمْ وَ هُمْ عِتْرَتِی. خُلِقُوا مِنْ طِینَتِی وَ وَیلٌ لِلْمُکَذِّبِینَ بِفَضْلِهِمْ. مَنْ أَحَبَّهُمْ أَحَبَّهُ اﷲ وَ مَنْ أَبْغَضَهُمْ أَبْغَضَهُ اللَّهُ.۲
هر خانوادهاى از جانب پدر فرزندانشان به آن‌ها نسبت داده مىشود، مگر فرزندان فاطمه علیها السلام که من ولىّ آن‌ها و مرکز نژادى ایشان هستم و آن‌ها فرزندان من هستند که از سرشت من خلق شدهاند. واى بر آن کسانى که فضل و مقام آن‌ها را تکذیب کنند. هر کس آن‌ها را دوست بدارد، خدا او را دوست خواهد داشت و هر که با ایشان دشمنى بورزد، خدا با او دشمنى میورزد.
در این روایت برای تشویق بندگان به محبّت‌ورزی به اهل بیت علیهم السلام، به رابطه دوست‌داران اهل بیت علیهم السلام با خدا و نیز رابطه دشمنانشان با خدا اشاره
