337
روش‌شناسی استنباط در علم کلام

از جمله این ادراکات فطری و بدیهی، نیازمندی حادث به محدث، احتیاج سبب به مسبّب و قواعدی همچون لزوم شکر منعم، دفع ضرر محتمل، قبح ظلم و حسن عدالت است. این امور و گزاره‏ها، نيازی به استدلال ندارند، ولی کبریات فطری و بدیهی، بدون تطبیق بر امور جزئی و صغریات، عقيم است. علم، مولود ترکیب این امور کلّی با مصادیق و صغریات است. به همین جهت، تصریح کرده‏اند که عقل به خودی خود قلیل الغناء است و با آن تنها می‏توان به کلّیاتی مثل حسن عدل، حسن صدق و قبح ظلم دست یافت؛ ولی شرع علاوه بر کلّیات، جزئیات را نیز در اختيار انسان قرار می‏دهد. پس عقل در سايه شرع، غنی می‏شود.۱

شرع می‏تواند صغریات و مصادیق امور کلّی را تبیین کند. مثلاً به ادراک عقلی می‏توان فهمید که در مقابل خداوند حکیمی که نعمت‏های فراوانی به ما ارزانی داشته است، باید شاکر بود؛ ولی بسیاری از مردم کیفیت این شکرگزاری را نمی‏دانند و چه بسا اشیایی را مقرِّب خداوند بشمارند و آن‌ها را شکر ‏گزارند! بت‏پرستان نيز معتقد بودند پرستیدن بت، موجب تقرّب به خداوند است!۲

عقل فطری، نیاز حادث را به محدث درک می‏کند، ولی در تعیین مصادیق، گاه نیازمند شرع است تا به او یاری ‏رساند. مثلاً امام رضا علیه السلام در پاسخ به این سؤال که: «دليل حدوث عالم چيست؟»، فرمودند:

تو پيش‌تر نبودی و سپس متولّد شدی. پس تو خودت را به وجود نیاورده‏ای و کسی که با تو در صفت حدوث مشترک است نیز پديدآورنده تو نيست.۳

1.. صوفی تبریزی، منهاج الولایة فی شرح نهج البلاغة: ج۱ ص۲۴۷.

2.. سبحانی، الإلهيات على هدى الکتاب و السنّة و العقل: ج۳ ص۶۰؛ تستری، بهج الصباغة فی شرح نهج البلاغة: ج۲ ص۳۱.

3.. شیخ صدوق، التوحيد: ص۲۹۳؛ همو، عيون أخبار الرضا علیه السلام: ج۱ ص۱۳۴؛ مجلسى، بحار الأنوار: ج۳ ص۳۶.


روش‌شناسی استنباط در علم کلام
336

می‏توان یافت؟ بله، این حالت برای عقل بالقوّه است و حالت بالفعل عقل، مشوب به افکار مادّی و احساسات خاکی است؛ پس مستقلّاً و بدون تأیید الهی توان ره‌یابی به سعادت را ندارد. به همین جهت، اقوام جاهل و گروه‏های مختلف، با وجود برخورداری از عقل، گم‌راه می‏شوند. افزون بر این‌که اگر کمال انسان فقط دنیوی بود، شايد اکتفا به عقل معنا داشت؛ ولی کمالات معنوی که موجب سعادت دنیا و آخرت است، جز از راه مبادی آسمانی دست‏يافتنی نيست.۱

با توجّه به همین مبنا است که شیخ مفید معتقد است عقل، نیازمند وحی و انبیا است تا کیفیت استدلال را از آنان بياموزد؛ از روز نخست تا اکنون.۲

روش‏های اثاره‏گری

گفتيم که انسان در رونمايی از گنجینه‏ها و دفینه‏های عقل خود، نیازمند اثاره‏گران است. اکنون باید پرسید: اثاره‏گری عقل چگونه است؟ انبیا برای اظهار سرمايه‏های مخفی در اعماق وجود انسان، چه کرده‏اند؟ چگونه می‏توان عقل را اثاره کرد؟

وحی برای اثاره عقول، از روش‏ها و شيوه‏های گوناگون استفاده می‏کند. شماری از روش‏های وحيانی برای احيای عقول و شکوفايی دل‏ها به اين شرح است:

۱. رشد علم

وحی، گاه زمینه‏های رشد علم را فراهم می‏کند و بدین طریق، باعث رشد و شکوفایی عقل می‏شود. برای اين کار، روش‏های گوناگونی را به کار می‏گيرد؛ از جمله:

روش اوّل: ارائه صغری برای کبریات عقلی. انسان از یک مجموعه ادراکات فطری بهره‏مند است و برخی از معارف در نهاد وی به ودیعت نهاده شده است.

1.. سبزوارى، مواهب الرحمان فی تفسير القرآن: ج۳ ص۲۷۷ ـ ۲۷۸.

2.. شيخ مفيد، أوائل المقالات: ص۴۴؛ تستری، بهج الصباغة فی شرح نهج البلاغة: ج۲ ص۳۱.

  • نام منبع :
    روش‌شناسی استنباط در علم کلام
    سایر پدیدآورندگان :
    مهدی نصرتیان اهور
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 23686
صفحه از 435
پرینت  ارسال به