افزایش سطح بردباری و تحمّلش نیز تضمین خواهد شد، و هرگز هنگام رویارویی با سختیها دچار تنیدگی نخواهد شد. لذا با توان بیشتری به مدیریت و کنترل رفتار خود در برابر سختی اقدام میکند.
شیوهها و راههای ایجاد حمایت را که در قرآن کریم برای تقویت روحیه پیامبر صلی الله علیه و اله و پیروان ایشان به کار رفته، میتوان در هشت روش تقویتی: «خدا ـ پشتیبان»، «خدا ـ آگاهی»، «خدا ـ کفایتی»، «خدا ـ تقلیلی»، «خدا ـ تسکینی»، «خدا ـ تأمینی»، «خدا ـ دفاعی» و «خدا ـ یادآور» جمع نمود. اینک با بررسی هر یک از این روشها، به کارکرد روانی و منبع قرآنی آنها اشاره خواهیم نمود.
۱. تقویت «خدا ـ پشتیبان»
مراد از «تقویت خدا ـ پشتیبان» آن است که توجّه شخص به پشتیبانی و حمایت خدا به عنوان برترین حامی انسان در سختیها جلب شود. انسان، نیازمندِ پشتیبانی است. گاه احساس میکند که خود به تنهایی نمیتواند در برابر مشکلات ایستادگی کند. ممکن است که این احساس، واقعیت نداشته باشد و در حقیقت، سطح توانمندی و تابآوری او بالا باشد؛ امّا چون خود را بیپشتوانه میبیند، لذا توان خویش را برای تحمّل مشکلِ پیشآمده، کم و ضعیف ارزیابی میکند. همین امر، کافی است تا در انتخاب واکنش به آن مشکل دچار خطا شود و رفتارش به بیصبری و شکوهگری بینجامد. این در حالی است که اگر خود را مورد حمایت دیگران ببیند و بداند که شخص نیرومندی، حمایتگر و پشتیبان اوست، دیگر خود را در عبور از موقعیتهای دشوار، تنها نخواهد دید. گویی نیروی خویش را با نیروی حمایتگر پیوند میزند و از این طریق، صحیحترین واکنش را ـ که همان شکیبایی و تحمّل سختی بدون شکوهگری است ـ به نمایش میگذارد.
حال تصوّر کنید که حامیِ انسان، خداوندی باشد که هم قدرت مطلق است و هم وعده او حتمی و قطعی است. باور کردن و اعتقاد داشتن به چنین حمایتی، افزون بر ایجاد حسّ امنیت و تضمین موفّقیت، مانع از احساس تنهایی و بیپشتوانگی خواهد بود.