در دو فعل «لَتُبْلَوُنَّ» و «لَتَسْمَعُنَّ» «لام» به کار رفته، برای قسم است. از طرفی، فعل مضارع همراه با نون تأکید، هنگامی که در جواب قسم بیاید معنای استقبال میدهد.۱ بنا بر این، میتوان گفت خداوند با یادآوری به این که مؤمنان در مال و جان خویش در آینده، مورد آزمایش قرار خواهند گرفت، در حقیقت به آنان میفهماند که باید برای چنین امری آماده باشند. همان گونه که هدف از آگاه کردن مسلمانان به آزار و اذیت مخالفان پیش از وقوع آن، آمادهسازی آنان است تا با برخورد ناگهانی، تاب و تحمّل خویش را از دست ندهند و بتوانند در مقابل این اذیتها صبر پیشه کنند.۲ از این رو در پایان آیه، آنان را به صبر همراه با تقوا، تشویق نموده است.
بیان ابتلای حتمی اهل ایمان به ترس و گرسنگی و زیان مالی و جانی و کمبود محصول ـ که در آیه دیگری با تعبیر «لَنَبْلُوَنَّکمْ» آمده است ـ نیز از این باب و به جهت مهیّا ساختن مؤمنان برای چنین آزمونهای سختی است:
(وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَراتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرينَ.۳
و قطعاً همه شما را با چيزی از ترس، گرسنگی، و كاهش در مالها و جانها و ميوهها، آزمايش میكنيم و بشارت ده به صبرپیشگان).
لذا همچنان که در پایان این آیه، صبر پیشگان مورد بشارت الهی واقع شدهاند، در دو آیه پیش از آن هم مؤمنان به استعانت از صبر و نماز سفارش شدهاند.۴ چینش آیات یادشده، بیانگر آن است که تقویت توان کنونی از طریق آگاهی از مشکلات آینده، صورت میگیرد.۵
دو. تغییر قبله
موقعیت دشوار دیگری که آگاهی از آن، قبل از وقوعش، پیامبر صلی الله علیه و اله را برای تحمّل پیامدهای آن آماده ساخته است، جریان تغییر قبله از بیت المقدس به کعبه است.