دو. نيکوکاريِ پنهاني
اگر نیکی و خدمت انجام شده به صورت گم‌نام انجام شود، جبران لطف و احسان و قدردانی از او دشوار خواهد بود. گرچه این قبیل نیکوکاری در نزد خداوند، مطلوب‌تر و پاداشش بیشتر است.
سه. کوچک‌انگاری احسان
یکی از عوامل عدم قدردانی از نیکوکاری، مهم به نظر نیامدن آن و یا کوچک و ناقابل شمردن آن از سوی کسی است که از آن نیکی، بهره‌مند شده است. به عبارت دیگر، اگر فردی که نیکی و خدمت واقع شده نسبت به او بوده است، آن خدمت را کاری پیش پا افتاده تلقی کند و مهم نداند، به سادگی از کنار آن عبور مي‌کند و همنوع نیکوکار خود را سزاوار سپاس‌گزاری نخواهد دانست و به این دلیل، برای سپاس‌گزاری از او اقدامی نخواهد کرد.
چهار. ضعف یا بیماری اخلاقی
عامل چهارم وقتی است که انسانی که به او نیکی شده، از سلامت نفس برخوردار نباشد و به غرور و تکبّر گرفتار باشد. این انسان‌های بیمار، با این که در دل خود عمل واقع شده را خدمتی در حق خود می‌دانند، امّا به خاطر صفت رذیلة غرور و تکبّر، حاضر به سپاس‌گزاری و جبران آن نیستند. غرور و خودخواهیِ این افراد باعث می‌شود که نیکی انجام شده را جزء وظایف فرد نیکوکار به شمار آورند و به اين بهانه، از قدردانی و جبران آن، شانه خالی کنند.
