۶. بردباری
روحية رفق و مدارا، فرو بردن و کنترل خشم و عدم آشفتگي و سراسيمگي در برخوردهاي اجتماعي با مردم، از شاخصهاي مهم تربيت ديني است.۱ اين روحيه، هرگز به معناي انفعال، سازش يا عدول از موازين شرعی و ارزشهای اخلاقی نيست؛ بلکه به معنای مدارا با برادران دینی و نزدیکان و عدم سختگیری در تعاملات اجتماعی است. رفق و مدارا و توان خویشتنداری در همه حال، احساس امنیت و آرامش را در اطرافیان ایجاد ميکند و آرامش ذهنی و فکری را در آنان حکمفرما می-سازد. در این حالت، نگرانیِ پرخاش و تندیِ غیر قابل پیشبینی و خروج از حدّ اعتدال، تحقّق نمییابد؛ بلکه این اطمینان به دست ميآيد که حتّی اگر از آنان اشتباهی سر زد، با بزرگواری و متانت و بدون تضییع حرمت و آبرو با آنان برخورد خواهد شد. لذا امام عسكري علیه السلام میفرماید :
مَن كانَ الوَرَعُ سَجيَّتَهُ وَالكَرَمُ طَبيعَتَهُ وَ الحِلمُ خَلَّتَهُ كَثُرَ صَديقُهُ وَالثَّناءُ عَلَيهِ.۲
هر کس پرهیزگاری، پیشهاش و بخشش، طبیعتش و بردباری، جامهاش باشد، دوستان و ثناگویانش بسیار خواهند بود.
امّا کسی که رفتارش قابل پیشبینی نیست و هر لحظه، احتمال پرخاش و تندی او وجود دارد، دوستان فراواني نخواهد داشت. علّت این