فصل اوّل : جذّابیت‌های ظاهری
نخستين گام در ايجاد يا افزايش جاذبه، شناخت جذّابيت‌هاي ظاهري و اهتمام در جهت تحصيل آنهاست. اگر چه جذّابيت‌هاي ظاهري در مقايسه با آراستگي‌های باطني و اخلاقي از نظر ارزشمندی، از درجة پايين‌تري برخوردار است، امّا بي‌شک، بدون توجّه به ظاهر نمي‌توان محبوب دل ديگري شد. جذّابیت‌هاي ظاهري اگرچه مربوط به ظاهر است و به دست آوردن آن نيز چندان دشوار نيست و به راحتي قابل دستيابي است، امّا از درجة اهميت بالايي برخورداراست. این دسته از عوامل، نخستين نوع عوامل تحريك‌كننده، علاقه‌آفرين و انگيزه‌ساز براي برقراريِ رابطه در وجود ديگران به‌شمار می‌رود. اهميت ظاهر آراسته، از آن روست كه در صورت فقدان آن، علاوه بر عدم ايجاد جاذبه، دافعه نيز ايجاد خواهد کرد. دافعة حاصل از ژولیدگی و نامرتّبی ظاهر انسان، باعث مي‌شود كه جاذبه‌هاي ريشه‌اي‌تر همچون زیبایی‌های اخلاقي و باطني نيز مورد توجّه قرار نگيرند و انسان در برقراری ارتباط با همنوعان خود، موفّقیت به دست نیاورد. بنا بر اين، بدون برخورداري از حدّاقل‌هايي در آراستگی‌های
