مذهب و دیگر متغیّرهای محیطی است.۱ البته شخصیت و محیط، هر دو در شادکامی تأثیر دارند و با هم نیز تعامل دارند. منظور، این است که بعضی از افراد، نسبت به موقعیتهای خوشایند، واکنش بیشتری نشان میدهند. همچنین، بعضی با انتخاب موقعیتها و روابط و دستکاری آنها، شادکامی را به چنگ میآورند، در حالی که این نیز آشکار است که افرادی که از اضطراب اجتماعی رنج میبرند یا فاقد مهارتهای اجتماعی هستند، از بسیاری موقعیتهای اجتماعیای که دیگران از آن لذّت میبرند، اجتناب میکنند.
در میان مردان، رضامندی و هیجانات مثبت با افزایش سن تا حدودی افزایش مییابد و از طرف دیگر، هیجانات منفی کاهش پیدا میکند. این اتّفاق، در حالی رُخ میدهد که معمولاً درآمد افراد در سنین بالا، کاهش پیدا میکند و معمولاً سلامت افراد نیز در این سنین، به مخاطره میافتد. محقّقان، علّت این امر را توانایی این افراد در سازگاری با موقعیتهایشان میدانند.
محقّقان، تأثیر تفاوتهای جنسیتی را خیلی نمیدانند. البته زنان نسبت به مردان، بسیار کمتر شادند. زنان، هر دو نوع هیجانات (مثبت و منفی) را به صورت قویتر تجربه میکنند.۲
۹. مذهب
مذهب، باعث تأثیرات مثبت بر روی بهزیستی ذهنی، بویژه بهزیستی وجودی۳ است. البته مذهب بر روی شادکامی و سلامت جسم و روان