آموزههای اسلامی که با هدف هدایت مردم صادر شدهاند، هر چند ادبیاتی عرفی دارند، امّا بر پایه قوانین علمی استوارند. بر این اساس، منبعی غنی و اطمینانبخش برای یافتن دیدگاههای روانشناختی اسلام شمرده میشوند. تولید علم و نظریهپردازی بر اساس متون دینی (قرآن و حدیث)، مستلزم انجام فعّالیتهای پژوهشی دقیق، عالمانه و روشمند است؛ پژوهش-هایی که بدون کپیبرداری از تحقیقات تجربی و تأییدیابی برای آنها، به دنبال شناسایی دیدگاههای روانشناختی اسلام باشند.
گروه روانشناسی اسلامیِ دار الحدیث، با توجّه به این واقعیت، رسالت خود را بر استخراج، طبقهبندی و تحلیل و تبیین روانشناختی مفاهیم و آموزههای اسلامی قرار داده است و خوشبختانه با ظهور روانشناسان مثبتگرا، فضای بهتری برای این گونه پژوهشها به وجود آمده است. بررسی مسئله سعادت با رویکرد روانشناختی برای روشن شدن دیدگاه اسلام در باره سعادت و شادکامی، سطوح و عوامل آنها در این گروه، موجب گردیده. تفاوت میان دیدگاه اسلام با روانشناسان مثبتگرا نیز مشخّص شود. پژوهشگر این نوشتار، جناب آقای دکتر حمزه عبدی، ضمن بررسیهای همهجانبه خود، تلاش نموده است تا روش بررسی خود را نیز تا حدودی بیان نماید.