ابتدا متن و ترجمه آنها ذکر خواهد شد و سپس، توضیحاتی در مورد آنها آورده میشود.
الف. معصیت
در باره معصیت،از امام رضا علیه السلام، روایتی نقل شده که حائز اهمّیت است. ایشان، در ضمن دعایی میفرماید:
أعوذ بک من الذنوب الّتی تورث الشقاء!۱
[خدایا!] از گناهانی که بدبختی را در پی میآورند، به تو پناه میبرم.
و در روایت دیگری، از عیسی علیه السلام نقل شده است که خدا به موسی علیه السلام فرمود:
یا موسی!.... من عصانی شقی.۲
ای موسی!.... هر کس مرا نافرمانی کند، بدبخت خواهد شد.
و در روایت دیگری، از علی علیه السلام روایت شده که فرمود:
إیّاک و المعصیة فإنّ الشقی من باع جنّة المأوی بمعصیة دنیه من معاصی الدنیا.۳
از نافرمانی خدا بپرهیز. کسی که بهشت را در مقابل گناهی پست از گناهان دنیا میفروشد، بدبخت است.
و باز ایشان میفرماید:
خذلان الأشقیاء بالعصیان.۴
فرومایگی بدبخت، به خاطر سرکشی است.