مقدّمه
سعادت، از مسائل کلیدی و مهم برای هر انسان به شمار میرود و هر کس به طور فطری به دنبال آن است. لذا از دیرباز، بیشتر انسانها در پیِ آن بودهاند تا مطمئن شوند که در مسیر سعادت، گام بر میدارند. به همین دلیل، یکی از انتظارات و به تبعِ آن، یکی از کارکردهای ادیان، پاسخگویی به همین نیاز فطری است.
اسلام هم که دینی جامع به شمار میرود، این پرسش را بیپاسخ نگذاشته و رهنمودهایی را در این باره، بیان کرده است.
واژه «سعادت»، در متون اسلامی، بسیار به کار رفته است و مسلمانان در ادبیات خود، از این واژه، استفاده فراوانی نمودهاند.
در متون غیر دینی، مانند روانشناسی و جامعهشناسی نیز شاهد آنیم که از واژه سعادت یا واژههای هممعنای آن، بسیار استفاده میشود.
واژههایی همچون شادکامی،۱ رضایتمندی۲ و بهزیستی،۳ در روانشناسی به همین حوزه معنایی، اختصاص دارند.