خواهد داشت. ممکن نیست که کسی به رحمانیت و رازقیّت خدا، شناخت صحیح پیدا نماید؛ امّا تأثیرات عاطفی بر روی فرد، نداشته باشد. شاید تفاوت این جنبه با جنبه رفتاری، دقیقاً در همین نکته، مستتر باشد؛ یعنی ممکن است که فرد، رفتاری را پنهان نماید و یا به نمایش بگذارد، بی آن که اعتقادی در پشت آن باشد؛ امّا تأثیرات عاطفی را ممکن نیست که پنهان یا انکار نماییم. در هر صورت، شناخت‌های ما، در هیجانات ما تأثیر خواهند گذاشت.
اکنون به چند نمونه از ابعاد عاطفی ایمان که با مفهوم سعادت، گره خورده باشد، اشاره می‌‌کنیم.
الف. راضی بودن به قضای الهی
راضی بودن نسبت به شرایط زندگی، اعم از گذشته، حال و حتّی آینده ، از آثار ایمان راستین نسبت به خدا و سرپرستی خدا نسبت به کلّ هستی است. چنین اعتقادی، می‌‌تواند در آرامش خاطر افراد، تأثیر به‌سزایی داشته باشد. رضایت فرد، بسته به درجه یقین او، متفاوت خواهد بود. لذا اگر کسی چنین اعتقادی نداشته باشد، بی‌گمان، در ناملایمات زندگی، تحمّل خویش را از دست خواهد داد و زندگی غمباری را تجربه خواهد کرد. این، همان معنایی است که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله بیان فرموده است. امّا اگر کسی به خدا ایمان داشته باشد و خدای متعال را حکیم بداند، در آن صورت، همه اتّفاقات جهان هستی را داری حکمت و فلسفه می‌‌داند. در این صورت، تحمّل این رُخ داد‌ها نه تنها میسور میگردد؛ بلکه برای برخی که از ایمان بیشتری برخوردارند، خوش‌حال کننده نیز خواهد بود، اگر چه ظاهر آن رُخداد برای دیگران،
