۵۹۴.امام على عليه السلام :آن كه در حكومتْ ستم ورزد ، دولتش نابود گردد. ^۱

۵۹۵.امام على عليه السلام :بدترين روش مديريت ، ستمگرى است. ^۲

۵۹۶.امام على عليه السلام :آن كه در مملكتدارى ستمگرى كند ، مردمان ، نابودى اش را آرزو كنند. ^۳

۵۹۷.امام على عليه السلام :ستمِ ستمگر ، او را به نابودى كشانَد. ^۴

۵۹۸.امام على عليه السلام :آن كه ستمگرى كند ، ستمش او را نابود سازد. ^۵

۵۹۹.امام على عليه السلام :ستم ، يكى از نابود كننده هاست. ^۶

۶۰۰.امام على عليه السلام :ستم ، گام ها را بلغزانَد و نعمت ها را بستانَد و امّت ها را نابود سازد. ^۷

۶۰۱.امام على عليه السلام :توانمندى را ستم از بين ببرَد. ^۸

۶۰۲.امام على عليه السلام :آن كه حقّ مظلوم را از ستمگر نستاند ، خداوند ، توانش را بستاند. ^۹

۱۰ / ۲ ـ ۲

خونريزى ناروا

۶۰۳.امام على عليه السلام ـ در عهدنامه اش به مالك اشتر ـ :بپرهيز از خون ها و ريختن

۵۸۹.امام على عليه السلام :آن كه با شهروندان خويش با ستم رفتار كند ، خداوند ، دولتش را نابود سازد و هلاكت او را سريع سازد. ^۱

۵۹۰.امام على عليه السلام ـ در عهدنامه اش به مالك اشتر ـ :دادِ خدا و مردم را از خود و خويشاوندان نزديك خويش و آن كس از شهروندان كه دوست مى دارى ، بستان ، وگرنه ستم مى كنى؛ و آن كه بر بندگان خدا ستم ورزد ، بجز بندگان ، خداوند نيز خصم او باشد ؛ و آن كه خدا با او دشمنى كند ، دليل او را نپذيرد و با خدا سرِ جنگ دارد ، تا آن گاه كه بميرد يا توبه كند؛ و هيچ چيز چون بنياد ستم نهادن ، نعمت خدا را دگرگون نسازد و كيفر او را نزديك نيارد، كه خداوند ، شنواى دعاى ستمديدگان است و در كمين ستمكاران. ^۲

۵۹۱.امام على عليه السلام ـ به زياد بن ابيه ـ :عدالتْ پيشه ساز و از بيداد و ستم بپرهيز؛ چرا كه بيداد، به آوارگى وا دارد و ستم، شمشير به ميان آرد . ^۳

۵۹۲.امام على عليه السلام :هيچ پادشاهى نيست كه خداوند ، به وى نيرو و نعمت ارزانى دارد و او آن را در ستم بر بندگان ، به كار گيرد؛ مگر آن كه بر خداوند است كه آن را از او باز ستاند. نمى بينى كه خداوند فرموده است: إِنَّ اللَّهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ؛ ^۴ در حقيقتْ خداوند ، حال قومى را تغيير نمى دهد تا آنان حال خود را تغيير دهند » . ^۵

۵۹۳.امام على عليه السلام :در ستم پيشگى ، [سبب] نابودى قدرت است. ^۶