۷ / ۱۱

تسليم در برابر داورى

۳۹۶.الكامل فى التاريخ ـ به نقل از شعبى ـ :على عليه السلام سپرش را نزد مردى نصرانى يافت. او را پيش شُرَيح آورد و در كنارش نشست و فرمود: «اگر طرف نزاع من مسلمانى بود، با او برابرى مى كردم» و فرمود: «اين، سپرِ من است».
نصرانى گفت: اين، سپر من است و امير مؤمنان ، دروغ نمى گويد!
شريح به على عليه السلام گفت: آيا بيّنه دارى؟
در حالى كه مى خنديد، فرمود: «نه».
نصرانى سپر را برداشت و مقدارى رفت و سپس برگشت و گفت: گواهى مى دهم كه اينها، دستورات پيامبران است. امير مؤمنان، مرا نزد قاضى خود برد و قاضى اش بر زيان او حكم كرد.
آن گاه مسلمان شد و اعتراف كرد كه سپر، از على عليه السلام ، هنگامى كه به صفّين مى رفت، افتاده است. على عليه السلام از اسلام آوردن او خشنود گشت و سپر و اسبى به وى بخشيد و آن نصرانى، در جنگ با خوارج، به همراه او حضور يافت. ^۱

۳۹۷.الغارات ـ به نقل از شعبى ـ :على عليه السلام سپرش را نزد يك نصرانى يافت. او را نزد شريح برد و شكايت كرد. شريح، وقتى به او نگاه كرد، خواست به سمت ديگرى برود.
[ على عليه السلام ] فرمود: «در جايت باش» و در كنارش نشست و فرمود: «اى شريح! اگر طرف دعوايم مسلمان بود، حتماً در كنارش مى نشستم؛ ولى او نصرانى است و پيامبر خدا فرمود: اگر شما و آنان (اهل كتاب) در راهى قرار گرفتيد، آنان را به تنگى راه واداريد و آنان را كوچك شماريد، آن گونه كه خدا كوچك شمرده است ؛ ولى ستم نكنيد ».
آن گاه على عليه السلام فرمود: «اين، سپرِ من است. آن را نفروخته ام و نبخشيده ام».

۷ / ۱۰

به پا داشتن حدود، بر نزديك و دور

۳۹۳.امام على عليه السلام ـ در سخنرانى اش ـ :شايسته ترين چيزى كه زمامدار از شهروند بايد مراقبت كند ، مواظبت بر انجام دادن امورى است كه خداوند بر آنان، در حوزه وظايف دينى حق دارد، و همانا بر ماست كه به شما فرمان دهيم بدانچه خداوند، بدان فرمان داده است، و باز داريم شما را از آنچه خداوندْ باز داشته است، و اين كه دستور خداوند را بر مردمان نزديك و دور، به پا داريم و پروا نكنيم كه حق، درباره چه كسى جارى مى شود. ^۱

۳۹۴.امام باقر عليه السلامـ همانا امير مؤمنان دستور داد كه قنبر بر مردى به عنوان حد، تازيانه زند. قنبر آن حد را افزون كرد و سه تازيانه بيشتر زد. على عليه السلام از قنبر براى مرد تازيانه خورده، سه تازيانه قصاص گرفت. ^۲

۳۹۵.امام صادق عليه السلام :اميرمؤمنان به عمربن خطاب فرمود : «سه چيزند كه اگر آنها را پاس دارى و بدانها عمل كنى، از غير آنها بى نيازت كنند، و اگر آن سه را رها كنى، ساير امور برايت سودمند نباشند».
عمر گفت: آن سه چيستند اى ابوالحسن؟
فرمود: «جارى ساختن حدود بر نزديك و دور؛ داورى براساس كتاب خداوند در خشنودى و خشم؛ و تقسيم عادلانه ميان سرخ و سياه».
عمر گفت: به جانم سوگند، كوتاه و رسا گفتى. ^۳

ر . ك : دانشنامه امير المؤمنين : جلد هفتم / بخش هفتم / فصل چهارم / نجاشى، طارق بن عبد اللّه .