امير مؤمنان ، به دنبال من فرستاد و نزد او رفتم. به من فرمود: «اى فرزند ابو رافع! به مسلمانان خيانت مى كنى؟!».
گفتم: به خداوند پناه مى برم از اين كه به مسلمانان ، خيانت ورزم.
فرمود: «چگونه به دختر امير مؤمنان ، گردنبندى را كه در بيت المال مسلمانان بوده است ، بدون اجازه من و بدون رضايت آنان ، عاريه دادى؟» .
گفتم: اى امير مؤمنان! او دختر شماست و از من خواست كه آن را به وى عاريه دهم تا بدان ، خود را زينت كند. من هم آن را به وى دادم ، به عنوان عاريه ضمانت شده كه بايد برگردد و من ، آن را با اموال خود ، ضمانت كرده ام و بر عهده من است كه آن را سالم به جايش برگردانم.
فرمود: «امروز ، آن را برگردان، و مبادا چنين كارى از تو تكرار شود و گرفتار كيفر من شوى!».
سپس فرمود: «سوگند مى خورم كه اگر دخترم آن گردنبند را به طريقى جز عاريه ضمانت شده كه بايد بازگردد ، گرفته بود ، نخستين زن هاشمى بود كه دستش را به سبب سرقت ، قطع مى كردم».
گويد: اين سخن به دخترش رسيد و به پدر گفت: اى امير مؤمنان! من دختر تو و پاره تن تو هستم . چه كسى از من سزاوارتر است به پوشيدن آن؟
اميرمؤمنان به وى فرمود: «اى دختر على بن ابى طالب! از حق، كناره مگير. آيا همه زنان مهاجران ، در اين عيد ، با چنين گردنبندى خود را مى آرايند؟» .
پسر ابو رافع گويد: گردنبند را از دختر على عليه السلام گرفتم و به جايش برگرداندم. ^۱

۵ / ۱۵ ـ ۳

عقيل

۲۷۵.امام صادق عليه السلام :هنگامى كه على عليه السلام به حكومت رسيد ، بر منبر رفت و

زينت به من مى دهى تا به گردن آويزم؟
فرمود: «اى ابو رافع! آن را در بيت المال قرار ده. چنين كارى ممكن نيست ، مگر آن كه هيچ زن مسلمانى نماند ، جز آن كه مانند آن را داشته باشد». ^۱

۲۷۳.المصنَّف ـ به نقل از ابورافع ـ :خزانه دار على عليه السلام بودم. دختر على عليه السلام را با مرواريدى از بيت المال كه امير مؤمنان آن را مى شناخت ، بياراستم . على عليه السلام آن را ديد و فرمود: «اين را از كجا آورده؟ بر من است كه براى حق خداوند دست او را قطع كنم» .
ابو رافع گويد : وقتى چنين ديدم ، گفتم: اى امير مؤمنان! دختر برادر خود را بدان زينت كردم؛ و گرنه از كجا مى توانست آن را به دست آورد؟
وقتى چنين ديد ، ساكت شد. ^۲

۲۷۴.تهذيب الأحكام ـ به نقل از على بن ابى رافع ـ :من خزانه دار على بن ابى طالب عليه السلام و نويسنده وى بودم و در بيت المالش ، گردنبندى مرواريد بود كه در جنگ بصره به دست آورده بود.
دختر على بن ابى طالب عليه السلام ، نزد من فرستاد و پيغام داد كه شنيده ام در بيت المالِ امير مؤمنان ، گردنبندى از مرواريد است كه در اختيار توست. من دوست دارم آن را به من عاريه دهى ، تا در ايّام عيد قربان ، خود را بدان بيارايم.
پيغام دادم: اى دختر امير مؤمنان! به عنوان عاريه اى ضمانت شده كه بايد برگردد؟
گفت: بلى؛ عاريه اى ضمانت شده كه پس از سه روز ، برمى گردد .
پس آن را به وى دادم.
امير مؤمنان ، آن را نزد او يافت و شناخت و پرسيد: «اين گردنبند از كجا در اختيار تو قرار گرفته است؟».
گفت: از على بن ابى رافع ، خزانه دار بيت المال امير مؤمنان ، عاريه گرفتم تا در ايّام عيد ، به عنوان زينت ، از آن استفاده كنم و سپس آن را بازگردانم.