221
سياست نامه امام علي عليه السلام

روستاهاى سواد ۱ برسى. در آن جا از كارگزاران من در منطقه دجله وعُذَيْب ۲ پرس وجو كن و در رفتار آنان بنگر. آن گاه به بِهْقُبادات ۳ برگرد و كار آن را بر عهده گير، و در دايره سرپرستى اى كه خداوند به تو داده ، از او پيروى كن و بدان كه كار فرزند آدم، بايگانى شده و بدان ، پاداش داده مى شود. نيكى به جا آر. خداوند، ما و تو را به نيكى موفّق دارد ؛ و در كارهايت راستى را نشانم ده. و السلام! ۴

۱۱۶.امام على عليه السلام ـ در عهد نامه اش به مالك اشتر ـ :آن گاه، در امر كارگزارانت بنگر و آنان را با آزمودن ، به كار گير... و رفتار آنان را وارسى كن. ديده بانانى صداقت پيشه و وفادار به سويشان گسيل دار؛ چرا كه وارسى پنهانى ، آنان را به امانتدارى و ملايمت با شهروندان وا دارد؛ و خود را از كارگزارانت واپاى . اگر يكى از آنها دست به خيانتى زد و گزارش ديده بانان تو بر آن خيانت ، هم داستان بود، بدين گواه، بسنده كن و كيفر او را با تنبيه بدنى بدو برسان و آنچه به دست آورده، بستان. پس او را خوار بدار و خيانتكار شمار و طوق بدنامى را در گردنش بياويز. ۵

۱۱۷.امام على عليه السلام ـ در عهد نامه اش به مالك اشتر (درباره نظارت بر سپاهيان) ـ :سپس از گماشتن بازرسانى امين و حقگوى نزد مردم ، فروگذارى مكن تا آزمون [ و حُسنِ خدمت] هر آزمايش داده اى را ثبت كنند تا آنان ، اعتماد يابند كه به حُسنِ خدمتشان آگاهى . ۶

1.سواد از سرزمين ها و روستاهاى عراق است كه در زمان عمر بن خطاب به دست مسلمانان فتح شد. از آن رو آن را سواد گويند كه پوشيده از نخلستان و درخت و كشت بود.

2.عُذَيْب، آبگاه بنى تميم است و اولين آبى است كه مسافران در بيابان به هنگام حركت از كوفه به سمت مكه با آن مواجه مى شوند.

3.بِهْقُباد، نام سه آبادى بغداد در اطراف شطّ فرات است .

4.تاريخ اليعقوبى : ۲ / ۲۰۴ .

5.نهج البلاغة : نامه ۵۳ ، تحف العقول : ۱۳۷ ، دعائم الإسلام : ۱ / ۳۶۱.

6.تحف العقول : ۱۳۳ .


سياست نامه امام علي عليه السلام
220

۱۱۳.امام على عليه السلام :دروغگويى سفيران ، تباهى به بار آورَد، مقصود را از بين بَرَد، دورانديشى را برهم زند، و تصميم را بشكند ۱ . ۲

۳ / ۸

گشاده دستى در روزىِ كارگزاران

۱۱۴.امام على عليه السلام ـ در عهدنامه اش به مالك اشتر ـ :آن گاه بر آنان روزى را فراوان ساز؛ چرا كه اين ، نيرويى است براى اصلاح نفس آنان، و سبب بى نيازى است براى آنها، تا به مالى كه در اختيار دارند، دست نگشايند، و حجّتى است بر آنها، اگر فرمانت را نپذيرفتند يا در امانت ، خيانت ورزيدند . ۳

ر . ك : ص ۳۳۴ (تأمين مالى قضات) .

۳ / ۹

برگزيدن ديده بان براى مراقبت از كارگزاران

۱۱۵.امام على عليه السلام ـ در نامه اش به كعب بن مالك ۴ ـ :ـ در نامه اش به كعب بن مالك ۵ ـامام على عليه السلام : پس از حمد و سپاس خداوند ؛ كسى را به جاى خود بگمار و با گروهى از يارانت، از شهر خارج شو تا به

1.غرر الحكم : ۷۲۵۹ ، عيون الحكم والمواعظ : ۳۹۷ / ۶۷۲۴ .

2.گاه به انديشه برخى خطور كند كه چرا امام على عليه السلام كه خود بر گزينش كارگزاران صادق تأكيد مى ورزيد و از به كار گرفتن ناتوانان و خيانت پيشگان بر حذر مى داشت، كارگزاران و فرماندارانى غير صالح را به كار گرفت و كسانى چون زياد بن ابيه، منذر بن جارود، نعمان بن عجلان و... كه خيانت پيشه بودند و عبيد اللّه بن عباس و ابو ايوب و ديگران كه ناتوان بودند، بركار گمارد و از سوى ديگر ، چرا مردى ديندار و با كفايت چون قيس بن سعد را كنار نهاد و محمّد بن ابى بكر را كه جوانى بى تجربه بود ، بر جايش نشاند؟ پاسخ پرسش نخست ، در درآمد بخش شانزدهم داده شده و پاسخ پرسش دوم نيز در همان بخش در ضمن سيره قيس بن سعد ، آمده است.

3.نهج البلاغة : نامه ۵۳ ، تحف العقول : ۱۳۷ ، دعائم الإسلام : ۱ / ۳۶۱ .

4.به حسب ظاهر ، مالك بن كعب درست باشد، زيرا امام على عليه السلام ، كارگزارى به نام كعب بن مالك نداشت؛ بلكه كعب بن مالك با امام بيعت نكرد. بلى ، مالك بن كعب از كارگزاران مورد اعتماد در منطقه عين تمر و اطراف بغداد بود.

  • نام منبع :
    سياست نامه امام علي عليه السلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری، با همکاری: سید محمد کاظم طباطبایی و سید محمود طباطبایی نژاد، ترجمه: مهدی مهریزی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1381
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4349
صفحه از 435
پرینت  ارسال به