پيامبر صلى الله عليه و آله در روزهاى پايانى زندگى خويش ، او را كه هيجده سال بيش نداشت ، فرمانده سپاه اسلام كرد ، ^۱ در حالى كه در آن سپاه ، كسانى چون ابوبكر ، عمر و ابوعبيده حضور داشتند .
او در زمان خلفا مورد تكريم و احترام بود . عمر برايش پنج هزار دينار حقوق تعيين كرد ، در حالى كه فرزند خودش دو هزار دينار حقوق مى گرفت . ^۲
او از بيعت با على عليه السلام سر باز زد و عذرهايى آورد ^۳ و در پاره اى متون تاريخى ، ياد شده كه على عليه السلام عذرش را پذيرفت . ^۴
از امام باقر عليه السلام روايت شده كه او از رفتار خويش باز گشت ، از اين رو ، درباره اش جز نيكى بر زبان نرانيد . ^۵
وقتى اسامه از دنيا رفت ، امام حسن عليه السلام او را در بُرد يمانى قرمز رنگى كفن كرد . ^۶

۱ / ۱۰ ـ ۵

حَسّان بن ثابت

حسّان از ياران پيامبر گرامى اسلام و از شاعران ايشان بود ^۷ كه حضرت درباره اش فرمود : «اى حسّان! هميشه از سوى روح القدس ، مدد شوى تا زمانى كه ما را با زبانت يارى مى رسانى». ^۸

۱ / ۱۰ ـ ۳

محمّد بن مسلمه

از ياران پيامبر خدا بود كه در همه جنگ هاى ايشان ، ^۱ جز تبوك ، ^۲ حضور داشت . پس از پيامبر صلى الله عليه و آله از همراهان عمر بود ـ هنگامى كه به خانه فاطمه عليهاالسلاموارد شدند ـ و او كسى است كه شمشير زبير را شكست ^۳ و گفته مى شود در كشتن سعد بن عباده ، شركت داشت . ^۴
او بازرسى كارگزاران حكومتى را در زمان حكومت عمر بر عهده داشت . هرگاه از يكى از كارگزاران ، شكايتى مى رسيد ، عمر او را براى بررسى مى فرستاد . ^۵
محمّد، پس از كشته شدن عثمان ، از بيعت با على عليه السلام سر باز زد و آن را فتنه و بحران دانست . لذا گوشه گيرى پيشه كرد و شمشيرى چوبى به دست گرفت . ^۶
او به دليل همراهى نكردن با على عليه السلام و معاويه ، به دست مردى اُردنى كشته شد . ^۷

۱ / ۱۰ ـ ۴

اُسامة بن زيد

اسامه، هم پيمان پيامبر صلى الله عليه و آله بود. ^۸ مادرش امّ ايمن ، از دايگان پيامبر خدا بود. ^۹