فصل سوم : نشانه شناسى حسادت
يكى از مباحثى كه در موضوع بيمارى هاى روانى حائز اهمّيت است، بحث نشانه شناسى است.
نكته اى كه تذكّر آن لازم است، اين كه: برخى از نشانه هايى كه در اين فصل بدانها اشاره مى شود، به تنهايى نشانه قطعى حسود نيستند و كسانى كه حسود نيستند نيز ممكن است داراى چنين نشانه هايى باشند، ضمن اين كه ممكن است كسانى كه برخى از اين نشانه ها را دارند، علاوه بر حسادت، به بيمارى هاى ديگر هم مبتلا باشند.
با توجّه به برخى از احاديثى كه در باب حسادت آمده است (از جمله: « مؤمن، غبطه مى خورد و منافق، حسد مى ورزد » ۱ و « اهل نفاق، به گشايش ديگران، حسادت مى ورزند » ۲ ) و با توجّه به اين كه يكى از علائم نفاق، « حسد » گفته شده است ، ۳ نشانه هايى كه براى شخص حسود در احاديث ذكر شده اند، به گونه اى آلوده به نفاق اند، چنان كه امام على عليه السلام مى فرمايد:
1.رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد : «... حَسَدةُ الرَّخاءِ» « المُؤْمِنُ يَغْبِطُ وَ الْمُنافِقُ يَحْسُدُ » (كشف الريبة، ص ۵۷) .
2.رجال الطوسي ، ص ۱۸۰ ، الرقم ۲۰ ، وص ۱۸۰ ، الرقم ۲۱ ، وص ۱۹۵ ، الرقم ۲۹۵ .
3.الرجال لابن داود ، ص ۷۴ ، الرقم ۴۳۲ و۴۳۳ .