نكتهاى كه عبارت پايانى حديث بدان اشاره دارد.
ب ـ قرينه بيرونى، احاديثى است كه ناظر به علم سلمان و رابطه او با ابوذر هستند. علامه مجلسى آنها را قرينهاى براى تعيين همين معنا از روايت دانسته است. بخشى از متن آنها را مى آوريم:
۱. حديث نخست، خطبه سلمان است كه در آن ماجراى مسلمان شدنش را توضيح داده و در پايان گفته است:
اى مردم، سخن مرا بشنويد و آن را دريابيد كه دانشى سترگ به من داده شده است. اگر شما را از همه آنچه مىدانم با خبر كنم، گروهى خواهند گفت: ديوانهام و گروهى ديگر مىگويند: خدايا قاتل سلمان را بيامرز.۱
۲. روايت دوم، روايت جابر از امام باقر عليهالسلام در باره رابطه سلمان و ابوذر است:
ابوذر نزد سلمان رفت و ديد ديگى را بر روى آتش گذاشته و چيزى مىپزد. با هم مشغول صحبت شدند كه ناگهان ديگ بر روى زمين، واژگون شد؛ امّا چيزى از خورش و چربى آن بر زمين نريخت. ابوذر سخت تعجّب كرد. سلمان ديگ را برداشت و دوباره به حالت اوّل برگرداند و به صحبتهاى خود ادامه دادند كه بار ديگر، ديگ، برگشت و اين بار نيز چيزى از خورش و چربى آن به زمين نريخت. ابوذر، وحشتزده از نزد سلمان، خارج شد و در حال فكر كردن بود كه امير مؤمنان عليهالسلام را ديد. امام عليهالسلام فرمود: «اى ابوذر! چه شد كه از خانه سلمان بيرون آمدى؟ و چرا هراسانى؟». ابوذر گفت: اى امير مؤمنان! سلمان را ديدم كه چنين و چنان كرد و من از كارهاى او شگفتزده شدم. امير مؤمنان عليهالسلام فرمود: «اى ابوذر! اگر سلمان از چيزهايى كه مىداند، برايت بگويد، خواهى گفت: خدا رحمت كند قاتل سلمان را...! به راستى كه سلمان، از ما اهل بيت است».۲
۳. روايت سوم كه آن را نيز كشى نقل كرده به گونه ديگرى مؤيد معناى برگزيده
