283
شناخت نامه حدیث - جلد اول

۲۹۷.امام على عليه‏السلام: حديث را با سندش ذكر كنيد تا اگر حق بود، در [پاداش] آخرت، شريك باشيد و اگر باطل بود، بار گناهش بر صاحب همان حديث باشد.

۲۹۸.الكافى ـ به نقل از محمّد بن على در حديثى كه سند آن را به معصوم عليه‏السلام رسانده: امام صادق عليه‏السلام فرمود: از «دروغ مُفتَرع۱، بپرهيزيد». به ايشان گفته شد: دروغ مفترع چيست ؟ فرمود: «اين كه شخصى برايت حديثى گويد و تو [هنگام نقل آن]، او را حذف كنى و آن حديث را از كسى كه او از وى برايت نقل كرده است، روايت كنى».

و ـ طهارت

۲۹۹.جامع بيان العلم و فضلهـ به نقل از مالك بن انس ـ: جعفر بن محمد [امام صادق] عليه‏السلام، جز در حال طهارت از پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله حديث نقل نمى‏كرد.

۳۰۰.الشفاءـ به نقل از مالك ـ: من جعفر بن محمّد [امام صادق عليه‏السلام] را مى‏ديدم. او شوخ و پُر تبسّم بود، امّا هنگامى كه نزدش از پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ياد مى شد، رنگش زرد مى‏شد و نديدم كه جز در حال طهارت، از پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله حديث نقل كند.

1.. «مفترع» اسم فاعل به معناى پرده و مانع است . و «كذب مفترع» يعنى دروغى كه مانع پذيرش روايت دروغگوست ؛ يا به معناى بالا رونده ، يعنى حديثى كه با حذف برخى راويان به دروغ به طبقه‏هاى بالاتر ، منسوب مى‏شود . «مفترع» ، مى‏تواند زايل كننده صفت عدالت راوى هم ، معنا شود . نيز ممكن است به معناى «متفّرع» باشد . يعنى راوى ، سخن خود را با حذف واسطه يا كارى ديگر ، به اصل آن اسناد دهد و سخن خود را مبتنى بر صدق او كند .


شناخت نامه حدیث - جلد اول
282

۲۹۷.عنه عليه‏السلام: اُذكُرُوا الحَديثَ بِإِسنادِهِ، فَإِن كانَ حَقّا كُنتُم شُرَكاءَهُ فِي الآخِرَةِ، وإن كانَ باطِلاً فَإِنَّ الوِزرَ عَلى صاحِبِهِ.۱

۲۹۸.الكافي عن محمّد بن عليّ رفعه: قالَ أبو عَبدِاللّه‏ِ عليه‏السلام: إيّاكُم وَالكَذِبَ المُفتَرِعَ ! قيلَ لَهُ: ومَا الكَذِبُ المُفتَرِعُ۲ ؟ قالَ: أن يُحَدِّثَكَ الرَّجُلُ بِالحَديثِ فَتَترُكَهُ وتَروِيَهُ عَنِ الَّذي حَدَّثَكَ عَنهُ.۳

و ـ الطَّهارَةُ

۲۹۹.جامع بيان العلم وفضله عن مالك بن أنس: كانَ جَعفَرُ بنُ مُحَمَّدٍ عليه‏السلام لا يُحَدِّثُ عَن رَسولِ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله إلاّ وهُوَ طاهِرٌ.۴

۳۰۰.الشفا عن مالك: لَقَد كُنتُ أرى جَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ وكانَ كَثيرَ الدِّعابَةِ وَالتَّبَسُّمِ، فَإِذا ذُكِرَ عِندَهُ النَّبِيُ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله اصفَرَّ، وما رَأَيتُهُ يُحَدِّثُ عَن رَسولِ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله إلاّ عَلى طَهارَةٍ.۵

1.. مشكاة الأنوار : ص ۲۵۲ ح ۷۴۴ عن الإمام الصادق عليه‏السلام ، مستدرك الوسائل : ج ۱۷ ص ۲۹۳ ح ۲۱۳۸۵ .

2.. «المفترع» : إمّا اسم فاعل بمعنى الحاجز ، أى الكذب الحاجز بين الرجل وقبول روايته . أو بمعنى المرتفع المتصاعد ، فكأنّه يريد ارتفاع حديثه بإسناده إلى الأعلى بحذف الواسطة . أو بمعنى المزيل عن الراوى صفة العدالة ، أو بمعنى المتفرّع؛ فإنّه فرّع قوله على صدق الراوى فأسنده إلى الأصل بحذف الواسطة أو غير ذلك . (اُنظر : شرح المولى صالح المازندراني : ج ۲ ص ۲۶۹ و الوافي : ج ۱ ص ۲۲۹ و مرآة العقول : ج ۱ ص ۱۸۱) .

3.. الكافي : ج ۱ ص ۵۲ ح ۱۲ ، معاني الأخبار : ص ۱۵۸ ح ۱ وليس فيه «فتتركه» نحوه ، بحار الأنوار : ج ۲ ص ۱۵۸ ح ۴ .

4.. جامع بيان العلم وفضله : ج ۲ ص ۱۹۹ .

5.. الشفا : ج ۲ ص ۴۲ ، سبل الهدى والرشاد : ج ۱۱ ص ۴۴۰ نحوه و ج ۱۲ ص ۳۹۵ ، التمهيد لابن عبد البرّ : ج ۲ ص ۶۷ وفيه ذيله ؛ بحار الأنوار : ج ۱۷ ص ۳۳ ح ۱۴ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد اول
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1256
صفحه از 501
پرینت  ارسال به