267
شناخت نامه حدیث - جلد اول

۵. رعايت ظرافت‏هاى فقهى: زاويه ديد فقيهانه، دقت و ظرافت فقهى حقوقىِ ويژه‏اى مى‏طلبد كه برگرفته از ظرافت موجود در روايات فقهى است. اتقان روايت با رعايت اين ظرافت‏ها نمايان مى‏شود.

۶. پرهيز از ركاكت الفاظ و محتوا: الفاظ معصومان عليهم‏السلام از ركاكت و ناپسندى لفظى و محتوايى تهى است، ولى ممكن است در نقل به معناى راويان اين آسيب رخ داده باشد. هر چه كه باشد، اعتماد به متن را كاهش مى‏دهد. روشن است كه تشخيص ركاكت لفظى و محتوايى نيز نياز به ذوق ادبى حديثى دارد.

۷. كاهش متون مستبعد: ممكن است برخى متون فراتر از عقل عادى ما در منابع حديثى وجود داشته باشند، ولى نقل فراوان و بى ضابطه متون بعيد و دور از انتظار، نبايد تبديل به رويه و روند شود. اين شيوه، اعتماد به متن يا كتاب را كاهش مى‏دهد.

ـ ديگر ويژگى‏ها

۱. فضائل اهل بيت عليهم‏السلام از لسان مخالفان: اعتماد به گزارشهاى نقل شده از دشمنان يا مخالفان اهل بيت عليهم‏السلام عقلايى نيست. با وجود اين، شنيدن فضايل امير المؤمنين عليه‏السلام از زبان معاويه و عمرو بن عاص و افراد مشابه آنها، اطمينانى بيش از افراد معمولى و حتى ثقه پديد مى‏آورد.

۲. فراوانى و تكرار محتوا: تكرار يك مضمون و محتوا در روايات متفاوت و با تقريرها و بيان‏هاى گوناگون، سبب استفاضه مضمونى آن شده و اعتماد بدان را افزايش مى‏دهد.

۳. آزمون تجربى: برخى روايات همچون روايات طبى قابليت آزمودن تجربى دارند. پاسخ مثبت به اين آزمون‏ها، افزايش اعتماد به متن را پديد مى‏آورد.

كاربست ويژگى‏ها

مهارت در كشف ويژگى‏هاى مثبت و منفى هر روايت، به افزايش يا كاهش اعتماد به آن مى‏انجامد. كاربست اين ويژگى‏ها به گونه صحيح و منضبط، سبب اعتمادزايى و


شناخت نامه حدیث - جلد اول
266

متصل دارد.

۵. شهرت راوى: راويان مشهور به فضل، ديانت، ضبط، وثاقت و پيشينه شاخص، اعتبارى افزون‏تر از راويان ثقه غير مشهور دارند.

۶. شيخ اجازه بودن: روايانى كه مورد مراجعه محدثان ديگر بوده و استاد حديثى و شيخ اجازه محسوب مى‏شوند، اعتمادى ويژه پديد مى‏آورند.

۷. اصحاب اجماع: اصحاب اجماع، يك گروه ويژه هجده نفره از راويان حديثى هستند كه نزد عالمان شيعه شاخص محسوب شده و اعتبارى خاص دارند.

ـ ويژگى‏هاى محتوا

۱. هماهنگى با روح قرآن و سنّت: گوهر و روح دين مبتنى بر حق، عدالت، تعبّد، دورى از گناه و ولنگارى است. روايتى كه با روح دين سازگار باشد، اعتمادى افزون بر روايت مخالف خود دارد. روشن است كه آگاهى از روح قرآن و سنت، پس از ممارست طولانى با اين دو منبع پديد مى‏آيد. از اين رو ادعاى هر نورسيده و تازه واردى در باره گوهر دين، پذيرفته نيست.

۲. علو مضمون: والايى و تعالى مضمون و محتواى حديث، قرينه‏اى بر صدور آن از سوى معصوم عليه‏السلام تلقى مى‏شود. با آن كه حكيمان و دانشمندان نيز سخن حكيمانه و شايسته مى‏گويند، ولى اعتماد عقلايى به صدور سخنى با مضمون‏هاى بلند و شايسته از پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و اهل بيت عليهم‏السلام، بيش از روايات متوسط است.

۳. اهميت و دقت احاديث اعتقادى: روايات اعتقادى، داراى دقت ويژه‏اى هستند. دقت و عمق روايت اعتقادى گزارش شده، سبب پديد آمدن اعتماد بيشتر بدانها خواهد شد.

۴. فطرى بودن روايات اخلاقى: روايات اخلاقى با فطرت سليم انسانى ارتباط برقرار سازند. به تبع روايتى كه منكر باشد، اعتماد كمترى پديد مى‏آيد.

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد اول
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1334
صفحه از 501
پرینت  ارسال به