265
شناخت نامه حدیث - جلد اول

۳. مقبوليت: منابع حديثى كه در حوزه‏هاى حديثى مقبوليت و شايستگى دارند، اعتبارى افزون بر مصادر متوسط دارند.

۴. ضابط بودن مؤلف: ميزان ضبط و اتقان نقل مؤلفان منابع حديثى يكسان نبوده است. هر مقدار كه بر ضابط بودن مؤلف افزوده شود، اعتبار كتاب و روايات آن بيشتر مى‏شود.

۵. شهرت، تخصص و مهارت راوى: راوى يا نويسنده كتاب حديثى كه داراى تخصص ويژه در حوزه معرفتى نگاشته خود، همانند كلام، فقه، اخلاق، تفسير يا تاريخ باشد، اعتماد بيشترى را پديد خواهد آورد.

۶. پرهيز از نقل روايات منكر و شاذ: كتاب‏هايى كه متون منحصر به فرد، مستبعد و منكر بيشترى داشته باشند، اعتماد كمترى پديد مى‏آورند.

۷. مدرسه و حوزه حديثى: هر يك از مدارس حديثى شيعه، همانند مدرسه كوفه، قم، بغداد و حلّه، و حوزه‏هاى متفاوت آن، ويژگى‏هايى خاص خود را دارند كه سبب افزايش يا كاهش اعتماد به منابع حديثى نگاشته شده در آن مدرسه و حوزه حديثى و روايات آنها مى‏شود.

ـ ويژگى‏هاى سند و راوى

۱. صحت سند: سند متصلى كه همه راويان آن امامى و ثقه باشند اعتماد بيشتر پديد آورده و اعتبار افزون‏ترى دارد.

۲. حسن بودن: حديثى كه به سبب وجود فرد ممدوحى كه بر وثاقت او تصريح نشده، اعتبار كمترى از حديث صحيح دارد.

۳. موثق بودن راويان: اصل روايت، به سبب وجود راويان موثق معتبر است، ولى چون فردى غير امامى در سند وجود دارد، اعتبار كمترى نسبت به حديث صحيح دارد ؛ زيرا اعتماد كمترى پديد مى‏آورد.

۴. اتصال سند: روشن است كه سند متصل اعتبارى افزون بر سند مرسل و غير


شناخت نامه حدیث - جلد اول
264

اصول عقلايى، قابل تحليل، تبيين و دفاع است.

اين شيوه براساس تسهيل و روانسازى روابط اجتماعى است تا امور روزمره زندگى مردمان مختل نشود و روال زندگى اجتماعى به گونه آسان‏تر به جريان افتد. به بيان ديگر، سختگيرى، دقت زياد و انعطاف نداشتن در اين شيوه، سبب ركود و سكون در تصميم‏گيرى و زندگى اجتماعى مى‏شود.

طبيعى است كه به سبب اشتباه در معيار، يا محاسبه معيار، برخى موارد خطا در اين رويكرد عرفى پديد آيد، ولى موارد اندك خطاى موجود در اين روند، قابل اغماض است و نمى‏توان با دستاويز قرار دادن اين ميزان خطا، نظام اجتماعى و روند حاكم بر آن را دچار سردرگمى، بى تصميمى، تشتت و اختلاف كرد.

ب ـ رويكرد عقلايى در پذيرش حديث

رويكرد وثوق صدورى عمومى نسبت به گزارش‏هاى روزمره زندگى - كه سيره عقلايى دانسته و در سطور پيشين تبيين شد - در پذيرش حديث، بروز و ظهورى ويژه خود را دارد. به ديگر سخن، اگر چه اصل رويكرد عمومى در مواجهه با گزارش‏هاى متعارف اجتماعى، بن‏مايه رويكرد عقلايى در مواجهه، پذيرش يا عدم پذيرش احاديث است، ولى ويژگى‏ها و قرينه‏هاى افزاينده و كاهنده اعتماد به حديث با ويژگى‏هاى موجود در گزارشهاى عمومى و عرفى و اجتماعى تفاوت داشته و متمايز از آن است.

ويژگى‏هاى اعتبارافزا يا اعتبارزدا در حديث را مى‏توان اينگونه دسته‏بندى كرد:

ـ ويژگى‏هاى منبع و مصدر حديث

۱. قدمت و كهن بودن: هم عصر بودن يا نزديك‏تر بودن به زمان صدور سنّت، سبب اعتماد بيشتر به كتاب و آسيب كمتر در نقل اوليه خواهد بود.

۲. شهرت: كتاب‏هايى كه در طرق اجازه و نقل حديثى قرار داشته و نزد عالمان مشهور بوده‏اند، اعتبارى افزون بر كتاب‏هاى ناشناخته‏تر دارند.

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد اول
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1359
صفحه از 501
پرینت  ارسال به