عنوان مؤيد سيره عقلا دانسته و دليل مجزا نشمردهاند.۱
براى تحليل و تبييناين نظريه، لازماست نخست رويكرد كلى عرفى و عقلايى در اعتماد به گزارشها را تحليل كرده و آنگاه اين رويكرد را بر پذيرش حديث تطبيق دهيم.
الف ـ رويكرد عقلايى در پذيرش خبر
همه انسانها در روند زندگى اجتماعى خويش نيازمند ايجاد و تثبيت رابطه اجتماعى با ديگران، تصميم گيرى در مواجهه با آنان، ابراز احساس و عاطفه، پيگيرى مباحث و روابط اجتماعى، داد و ستد، معامله و پيگيرى حقوقى و قضايى و... هستند.
بيشتر اين تصميم گيرىها و تصميم سازىها برگرفته از اطلاعات و گزارشهايى هستند كه افراد جامعه، بدون واسطه يا با واسطه از ديگر مردمان شنيده و اخذ كردهاند و كنش و واكنش خود را مبتنى بر آن گزارشها سامان دادهاند.
بنابراين، روند و روال زندگى اجتماعى، مبتنى بر تبادل اطلاعات و آگاهى با ديگران است و بدون آن چرخه زندگى و تصميمگيرى دچار آسيب و ركود ميشود.
تحليل رويكرد انسانها در مواجهه با گزارش ديگران، اعم از شنيدن، پذيرش و اعتماد، احتياط، ترتيب اثر، واكنش مناسب، بىاعتنايى، مردودشمارى و...، نشانگر روش عقلايى در اين چرخه است.
شاخصهاى محورى در مواجهه با گزارش ديگران، چند ركن اساسى دارد:
۱. اهميت گزارش و مفاد آن؛
۲. قرائن همراه گزارش ؛
۳. منبع خبر (گوينده يا گويندگان گزارش و سلسله افراد واقع در اسناد آن) ؛
۴. آثار پديد آمده مبتنى بر پذيرش يا عدم پذيرش گزارش.