235
شناخت نامه حدیث - جلد اول

نقل شيخ كلينى و شيخ طوسى، گفته علاّمه مجلسى را تأييد مى‏كند:

أبو بصير قال: سمعت أبا جعفر عليه‏السلام يقول: «ما طلعتِ الشمسُ بيومٍ أفضلَ مِن يومِ الجُمُعَةِ».۱

ابو بصير گفت: از امام باقر عليه‏السلام شنيدم كه فرمود: «خورشيد به روزى نيكوتر از روز جمعه نتابيده است».

شيخ طوسى نيز افزوده‏هاى شيخ صدوق را گزارش نكرده است.۲

۵. سَقْط

سقط، در نقطه مقابل ادراج است. در سقط، بخشى از متن يا سند حديث، ساقط مى‏شود و حديث را مبهم، يا بى‏اعتبار و ناپذيرفتنى مى‏كند. نمونه ساده اين اتّفاق، حديث منقول در بصائر الدرجات است:

محمّد بنِ مسلم عن أبى جعفر عليه‏السلام قال: «لا تَبقَى الأرضُ بِغَيرِ إمامٍ ظاهرٍ».۳

محمّد بن مسلم از امام باقر عليه‏السلام نقل مى‏كند كه فرمود: «زمين بدون امامِ آشكار، باقى نمى‏ماند».

به آسانى مى‏توان به مشكل متن، پى برد؛ چرا كه صدها سال است در دوره غيبت، زندگى مى‏كنيم و امامِ بر حقّ ما، ظاهر نيست، ولى زمين باقى مانده است. احاديث ديگر كه سند و متنى يكسان، يا مشابه با همين حديث دارند، حاكى از آن هستند كه زمين، از مجموع امام ظاهر و باطن، تهى نمى‏شود. برخى از اين احاديث، در خود كتاب بصائر الدرجات نيز آمده‏اند۴ و روشن مى‏كنند كه نقل اين كتاب، دچار سقط است، نه آن كه در ديگر نقل‏ها، درج و افزايشى حاصل شده باشد. يك نمونه

1.. الكافى : ج ۳ ص ۴۱۳ ح ۱ ، تهذيب الأحكام : ج ۳ ص ۲ ح ۱ .

2.. ر . ك : تهذيب الأحكام: ج ۳ ص ۲ ح ۱ و ص ۴ ح ۷.

3.. بصائر الدرجات : ص ۴۸۶ ح ۱۴ .

4.. همان : ح ۱۵ .


شناخت نامه حدیث - جلد اول
234

راوى، يا نويسنده، با هدف توضيح ـ و نه به قصد تحريف و ديگر اغراض فاسد ـ عبارتى را در ميان يا پايان حديث مى‏افزايد. او به اين افزايش، تصريح نمى‏كند و ناقلان بعدىِ حديث، آن عبارت را جزئى از حديث مى‏پندارند و حديث را به گونه‏اى نقل كنند كه عبارتِ افزوده شده، با حديث عجين شود. يك نمونه، حديث فضيلت روز جمعه است:

رُوِىَ أنَّه ما طَلَعَتِ الشمسُ فى يومٍ أفضلَ مِن يومِ الجُمُعَةِ وَ كانَ اليومُ الذي نَصَبَ فيه رسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله أميرَ المؤمنينَ عليه‏السلام بِغديرِ خُمٍّ يومَ الجُمُعة، وَ قيامُ القائمِ عليه‏السلام يكون فى يومِ الجُمُعَةِ، وَ تَقُومُ القيامةُ فى يومِ الجُمُعةِ، يَجمَعُ اللّه‏ُ فيها الأولينَ وَ الآخِرينَ. قال اللّه‏ عز و جل: «ذلِكَ يَوْمٌ مَّجْمُوعٌ لَّهُ النَّاسُ وَذلِكَ يَوْمٌ مَّشْهُودٌ»۱.۲

روايت شده است كه خورشيد، در روزى برتر از روز جمعه، طلوع نكرد و آن، روزى است كه پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله، امير مؤمنان عليه‏السلام را در غدير خم، منصوب كرد و قيام قائم عليه‏السلام نيز در روز جمعه خواهد بود و قيامت هم در روز جمعه بر پا مى‏شود كه خداوند، همه گذشتگان و آيندگان را در آن روز، گِرد مى‏آورد. خداوند مى‏فرمايد: «آن [روز]، روزى است كه مردم را براى آن گِرد مى‏آورند و آن [روز]، روزى است كه [جملگى در آن] حاضر مى‏شوند».

علاّمه مجلسى، در باره اين حديث، گفته است:

ممكن است عبارتِ «وَ كان اليوم الذى...»، سخن راوى، يا شيخ صدوق باشد كه طبق شيوه‏اش در كتاب من لا يحضره الفقيه است؛ بدين گونه كه در موارد بسيارى، سخن خويش را در ميان احاديث آورده، بدون هيچ نشانه‏اى كه آن دو را از يكديگر جدا كند. مؤّد اين دو احتمال، آن است كه عبارتى همانند بخش نخستين اين حديث، در كتاب‏هاى تهذيب الأحكام و الكافى، به نقل از ابو بصير، از امام صادق عليه‏السلام روايت شده است، ولى اين ذيل را ندارد.۳

1.. هود : آيه ۱۰۳ .

2.. كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۱ ص ۴۲۱ ح ۱۲۴۱ .

3.. بحار الأنوار : ج ۵۵ ص ۳۷۰ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد اول
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1503
صفحه از 501
پرینت  ارسال به