۲۳۴.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: هلاك شونده، كسى است كه حديثى براى او نقل شود و چون تحمّلش را ندارد، بگويد: «به خدا سوگند، اين [درست] نيست. به خدا سوگند، اين [درست] نيست» و انكار كردن [بىدليل]، كفر است.
۲۳۵.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: هر كس حديثى را كه از من به او رسيده است، رد كند، خانهاى در آتش [دوزخ] بنا كند.
۲۳۶.امام باقر عليهالسلام: به خدا سوگند كه محبوبترين يارانم نزد من، پارساترين، فقيهترين و پوشانندهترين شخص نسبت به حديث ماست. و بدترين و منفورترين آنها نزد من، كسى است كه هر گاه حديثى را شنيد كه به ما نسبت داده شده و از ما روايت مىشود، آن را نپذيرد و از آن بدش بيايد و انكارش كند و كسى را كه معتقد به آن باشد، تكفير كند، در حالى كه نمىداند شايد آن حديث، [واقعا] از جانب ما صادر شده و مُسند به ما باشد و با اين كار، از ولايت ما خارج شود.
۲۳۷.امام باقر يا امام صادق عليهماالسلام: حديثى را كه كسى برايتان مىآورَد، تكذيب نكنيد؛ چرا كه شما نمىدانيد، شايد آن حق باشد و خدا را بالاى عرشش تكذيب كرده باشيد.
۲۳۸.مختصر بصائر الدرجاتـ به نقل از سعد بن طريف خفّاف ـ: به امام باقر عليهالسلام گفتم: در باره كسى كه علمى از شما فراگرفته و آن را فراموش كرده است، چه مىفرماييد ؟ فرمود: «حجّتى بر او نيست. حجّت بر كسى تمام است كه حديثى از ما شنيده و آن را انكار كرده است يا به او رسيده، ولى به آن ايمان نياورده و كفر ورزيده است ؛ امّا فراموشى از شما برداشته شده است [و كيفرى ندارد]».
۲۳۹.الكافىـ به نقل از فُضَيل بن يسار ـ: به امام باقر عليهالسلام گفتم: براى اين كار (زمان ظهور)، زمانى تعيين شده است ؟ فرمود: «تعيين كنندگانِ وقت، دروغ گفتهاند. تعيين كنندگانِ وقت، دروغ گفتهاند. تعيين كنندگانِ وقت، دروغ گفتهاند. موسى عليهالسلام زمانى كه به ديدار پروردگارش [به طور سينا] رفت، به قومش وعده سىروزه داد و چون خداوند، ده روز بر سى روز افزود، قومش گفتند: موسى با ما خُلفِ وعده كرد. پس به كارى كه نبايد (گوسالهپرستى و...) دست زدند. بنا بر اين، هر گاه حديثى به شما گفتيم و آن حديث تحقّق يافت، بگوييد: "خدا راست گفته است" و هر گاه حديثى به شما گفتيم و خلاف آنچه برايتان گفتهايم، تحقّق يافت، باز هم بگوييد: "خدا، راست گفته است" تا دو بار به شما مزد داده شود».۱
