۴ / ۶
آداب رو به رو شدن با گونههاى حديث
الف ـ فهميدن
۲۳۱.امام على عليهالسلام: اهتمام عاقل، به فهم و اهتمام جاهل، به نقل است.
ر. ك: ص ۴۵۱ (فصل هفتم: فهم حديث) و ص ۴۵۶ (تبيين مقصود از درايت حديث).
ب ـ تكذيب نكردن
قرآن
«[ولى آنها از روى علم و دانش، قرآن را انكار نكردند] بلكه چيزى را تكذيب كردند كه از آن آگاهى نداشتند و هنوز واقعيتش بر آنان روشن نشده است. پيشينيان آنها نيز همين گونه تكذيب كردند. پس بنگر عاقبت كار ظالمان چگونه بود».
حديث
۲۳۲.امام صادق عليهالسلام: خداوند، بندگانش را به دو آيه از كتابش، سفارش مخصوص كرده است: اين كه تا ندانند، نگويند و آنچه را نمىدانند، رد نكنند. خداوند عز و جل مىفرمايد: «آيا از آنان در كتاب، پيمان گرفته نشده است كه جز حق به خدا نسبت ندهند ؟» و فرمود: «بلكه آنچه را به شناختش احاطه نيافتهاند وحقيقت آن هنوز برايشان آشكار نشده است، دروغ مىانگارند».
۲۳۳.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: هر كس حديثى از من به او برسد و آن را دروغ بشمارد، بىگمان سه كس را تكذيب كرده است: خدا، پيامبر او و راوى حديث را.
