۲۰۸.الكافىـ به نقل از شعيب عَقَرقوفى ـ: شنيدم امام صادق عليهالسلام خطاب به يارانش مىفرمايد: «از خدا پروا كنيد و برادرانى نيكوكار باشيد. براى خدا، يكديگر را دوست بداريد، با هم ارتباط داشته باشيد، به هم مهر بورزيد، به ديدار و ملاقات يكديگر برويد و در باره امر [امامت و ولايت] ما، گفتگو كنيد و آن را زنده بداريد».
۲۰۹.دعائم الإسلام: امام صادق عليهالسلام فرمود: «خداوند، رحمت كند كسى كه امر ما را زنده كند». گفته شد: مقصود از زنده كردن امر شما چيست، اى فرزند پيامبر خدا؟ فرمود: «آن را نزد عالمان و دينداران و خردمندان، ياد كنيد».
۲۱۰.امام صادق عليهالسلام ـ به داوود بن سرحان ـ: اى داوود ! سلام مرا به دوستدارانم برسان كه من مىگويم: رحمت خدا بر آن بندهاى كه با ديگرى گِرد آيد و دو نفرى در باره امر ما گفتگو كنند كه در اين حال، سومين نفر آنان، فرشتهاى است كه براى آن دو، آمرزش مىطلبد. هيچ دو نفرى گِرد هم نيامدند و از ما ياد نكردند، مگر اين كه خداوند متعال، به وجود آنان بر فرشتگان باليد. پس هر گاه گِرد هم آمديد، به ذكر، مشغول شويد ؛ زيرا گردهم آمدن و گفتگوى شما با يكديگر، موجب زنده شدن ما مىشود. بعد از ما، بهترينِ مردم كسى است كه در باره امر ما گفتگو كند و به ياد آورىِ ما فرا خوانَد.
۴ / ۴
بركتهاى گفتگوى حديثى
۲۱۱.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: خداوند عز و جل مىفرمايد: «گفتگوى علمى در ميان بندگانم، از آن چيزهايى است كه دلهاى مرده را حيات مىبخشد، هنگامى كه آنان در آن به امر من برسند».
۲۱۲.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: با هم مذاكره و ديدار كنيد و حديث بگوييد ؛ چرا كه حديث، جلاى دلهاست. دلها نيز مانند شمشير، زنگار مىگيرند كه جلاى آنها، حديث است.