۱۴۹.امام على عليهالسلام: پيامبر صلىاللهعليهوآله در آخرين خطبه خود ـ كه در روز رحلتش به سوى خداوند عز و جل ايراد كرد ـ فرمود: «من دو چيز در ميان شما بر جاى نهادهام كه تا وقتى به آن دو تمسّك جوييد، هرگز گم راه نخواهيد شد: كتاب خدا و عترتم، [يعنى] اهل بيتم. خداوند لطيف و خبير، به من خبر داد كه اين دو، هيچ گاه از يكديگر جدا نخواهند شد تا آن كه در كنار حوض [كوثر] نزد من آيند، همانند اين دو». آن گاه ايشان، دو انگشت نشانه [دو دست] خود را كنار هم نهاد. سپس انگشت نشانه و ميانهاش را كنار هم گذاشت [و فرمود:]«نمىگويم همانند اين دو كه يكى از ديگرى جلوتر باشد. پس به اين دو، تمسّك جوييد تا نلغزيد و گمراه نشويد و از آنها پيشى نگيريد كه به گمراهى خواهيد افتاد».
۱۵۰.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: هان ! مَثَل اهل بيت من در ميان شما، مَثَل كشتى نوح در ميان قوم اوست. هر كه بر آن سوار شد، نجات يافت و هر كه از آن باز مانْد، غرق گشت.
۱۵۱.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: حكايت اهل بيت من در ميان شما، همچون حكايت كشتى نوح است كه هر كه بدان سوار شد، نجات يافت و هر كه از آن باز مانْد، به آتش افكنده شد.
۱۵۲.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: اهل بيت مرا نسبت به خودتان (امّت اسلامى)، همچون سر بدانيد براى پيكر و مانند دو چشم براى سر ؛ زيرا پيكر، جز با سر، ره نمىيابد و سر، جز با چشمان، هدايت نمىشود.
