اطاعت از پيامبر صلىاللهعليهوآله را اطاعت از خدا دانستهاند و حجّيت سنّت را اثبات مىكنند. افزون بر به دست دادن اين نصوص، رواياتى مطرح مىشوند كه تأكيد دارند اطاعت از اهل بيت عليهمالسلام، فرمانبرى از پيامبر صلىاللهعليهوآله است. بنا بر اين، ميراث علمى و سيره عملى آنان نيز سنّت پيامبر صلىاللهعليهوآله محسوب مىشود.
فصل سوم: معيار شناخت سنّت نبوى
اين فصل اختصاص دارد به اسنادى كه اثبات مىكنند براى دستيابى به سنّت اصيل نبوى، راهى جز مراجعه به خاندان پيامبر صلىاللهعليهوآله نيست؛ زيرا گنجهاى احاديث پيامبر صلىاللهعليهوآله نزد آنهاست و مستند سخنان اهل بيت عليهمالسلام، سنّت نبوى است. بر اين اساس، بهترين معيار براى شناخت سنّت پيامبر صلىاللهعليهوآله، رجوع به خاندان رسالت است ؛ زيرا معارف صحيح اسلامى به طور كامل نزد غيرِ آنان نيست. پايانبخش اين فصل، تحليلى است در باره شيوه احراز سنّت.
فصل چهارم: اهمّيت حديثشناسى
آشنايى با احاديث پيامبر صلىاللهعليهوآله و اهل بيت عليهمالسلام، تنها راه دستيابى به سنّت نبوى است. از اين رو، در اين فصل، بر تعليم و تعلّم حديث، آموختن حديث به فرزندان، مذاكره حديث در جلسات عمومى و خصوصى و بركات آن و حفظ حديث و بركات آن، تأكيد شده و در پايان، چگونگى برخورد با اصناف مختلف حديث، تبيين مىشود و تحليلى در باره همگانى كردن آشنايى با حديث، مطرح مىشود.
فصل پنجم: نقل حديث
اين فصل، شامل گزارشهايى است در باره ترغيب به نقل حديث، اقسام راويان، فضيلت راويان متعهّد، ويژگىهاى لازم براى راوى، آداب ايجابى و سلبى نقل حديث، مجاز بودن نقل معنا، مجاز بودن نقل سخن يك امام از امام ديگر و راههاى تحمّل حديث، همراه با تحليلهاى مورد نياز.