۱۳۹.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: همانا خداوند عز و جل در باره على بن ابى طالب به من سفارشى ويژه فرمود... همانا على، پرچم هدايت و پيشواى دوستان من و روشنايى [راه] كسانى است كه مرا اطاعت مىكنند. اوست آن كلمهاى كه پرهيزگاران را ملزم به همراهى آن كردم.۱ هر كه او را دوست بدارد، مرا دوست داشته است و هر كه از او اطاعت كند، از من اطاعت كرده است.
۱۴۰.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله ـ خطاب به على عليهالسلام ـ: اى على ! تو امين امّت من هستى و پس از من، حجّت خدا بر آنانى. سخن تو، سخن من است، فرمان تو، فرمان من، فرمانبرى از تو، فرمانبرى از من، باز داشتنِ تو، باز داشتنِ من، نهى تو، نهى من، نافرمانى از تو، نافرمانى از من، حزب تو، حزب من و حزب من، حزب خداست.
۱۴۱.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله ـ به على عليهالسلام ـ: تو را ميان خود و امّتم شاخص [ايمان] قرار دادم. پس كسى كه از تو پيروى نكند، كفر ورزيده است.
۱۴۲.امام صادق عليهالسلام: آن كه خدا را فرمان برد، بى آن كه از عالم راستينى بشنود ـ كه چه كند ـ، خداوند، او را در حيرت و رنج هميشگى خواهد نهاد و هر كس گوش به غير از آن بابى بسپارد كه خداوند براى خلق خود گشوده، به خداوند شرك ورزيده است. آن باب هم، [امام] امين امانتدار سرّ نهان خداوند است.
