311
شناخت نامه حدیث - جلد اول

۵ / ۶

آنچه بايد در نقل حديث از آن پرهيز كرد

الف ـ انگيزه‏هاى غير الهى داشتن

۳۳۵.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: هر كس اين احاديث را فرا گيرد تا به وسيله آنها با نادانان، مجادله كند و براى فخرفروشى نقل حديث كند، بوى بهشت را استشمام نكند، با آن كه بوى بهشت از فاصله پانصد ساله به مشام مى‏رسد.

ب ـ نقل كردن آنچه دروغ بودنش را مى‏داند

۳۳۶.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: هر كس، از قول من حديثى را كه مى‏داند دروغ است، نقل كند، يكى از دو دروغ‏گوست.

ج ـ بى پروايى در نقل

۳۳۷.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: در نقل حديث از من، پروا كنيد، مگر آنچه را كه بدان علم داريد. هر كس به عمد بر من دروغ ببندد، بايد جايگاهش را از آتش برگيرد.۱

1.. اهميّت سخنان منسوب به معصومان اقتضا مى‏كند كه شنيدن و نقل آن براى ديگران همراه با حساسيت و دقت فراوان باشد. يعنى امكان انتساب سخن به پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و اهل بيت از طريق سند و يا قرائن دال بر صحت مضمون آن اثبات باشد .
اين روايات در صدد نفى شيوه برخى از راويان كهن است كه همه شنيده‏هاى خود را نقل مى‏كردند بدون آن كه به اتقان و شايستگى آن سخن توجه داشته باشند. بهانه آنان اين بود كه وظيفه آنها تنها نقل روايت است و نسبت به صحت مضمون آن وظيفه‏اى ندارند.


شناخت نامه حدیث - جلد اول
310

۵ / ۶

ما يَجِبُ الاِجتِنابُ عَنهُ فِي نَقلِ الحَديثِ

أ ـ الدَّوافِعُ غَيرُ الإِلهِيَّةِ

۳۳۵.رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: مَن طَلَبَ هذِهِ الأَحاديثَ لِيُمارِيَ بِهَا السُّفَهاءَ ويُباهِيَ بِها لِيُحَدِّثَ بِها، لَم يُرِح رائِحَةَ الجَنَّةِ، وريحُها يوجَدُ مِن مَسيرَةِ خَمسِمِئَةِ عامٍ.۱

ب ـ نَقلُ ما يَعلَمُ كِذبَهُ

۳۳۶.رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: مَن حَدَّثَ عَنّي بِحَديثٍ يَرى أنَّهُ كَذِبٌ فَهُوَ أحَدُ الكاذِبَينَ.۲

ج ـ الرّواية مِن غَيرِ تَثَبُّتٍ

۳۳۷.رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: اِتَّقُوا الحَديثَ عَنّي إلاّ ما عَلِمتُم، فَمَن كَذَبَ عَلَيَّ مُتَعَمِّدا فَليَتَبَوَّأ مَقعَدَهُ مِنَ النّارِ.۳

1.. كنز العمّال : ج ۱۰ ص ۲۰۲ ح ۲۹۰۵۹ نقلاً عن الحكيم عن بهز بن حكيم عن أبيه عن جدّه معاوية بن حندة العشيوي و ص ۲۰۳ ح ۲۹۰۶۵ نقلاً عن الديلمي عن أبي سعيد نحوه .

2.. صحيح مسلم : ج ۱ ص ۹ ، سنن الترمذي : ج ۵ ص ۳۶ ح ۲۶۶۲ ، مسند ابن حنبل : ج ۶ ص ۳۳۸ ح ۱۸۲۰۸ كلّها عن المغيرة بن شعبة ، سنن ابن ماجة : ج ۱ ص ۱۴ ح ۳۸ عن عبد الرحمن بن أبي ليلى عن الإمام عليّ عليه‏السلامعنه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ، كنز العمّال :ج ۱۰ ص ۲۲۲ ح ۲۹۱۷۱ ؛ الأمالي للطوسي : ص ۴۰۲ ح ۸۹۷ عن سمرة نحوه ، بحار الأنوار : ج ۲ ص ۱۵۸ ح ۳ .

3.. سنن الترمذي : ج ۵ ص ۱۹۹ ح ۲۹۵۱ ، مسند ابن حنبل : ج ۱ ص ۶۲۹ ح ۲۶۷۵ ، مسند أبي يعلى : ج ۳ ص ۱۵۹ ح ۲۷۱۳ كلّها عن ابن عبّاس ، تفسير القرطبي : ج ۱ ص ۸۰ ، كنز العمّال : ج ۱۰ ص ۲۲۲ ح ۲۹۱۷۲ ؛ عوالي اللآلي : ج ۱ ص ۱۸۶ ح ۲۶۲ ، بحار الأنوار : ج ۲ ص ۱۶۱ ح ۱۹ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد اول
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1832
صفحه از 501
پرینت  ارسال به