23
شناخت نامه حدیث - جلد اول

ب ـ در برابر «فريضه»

۱۶.امام زين العابدين عليه‏السلام ـ در دعا ـ: [اى پروردگار من !] مرا چنان انديشناك مكن كه از انجام دادن آنچه واجب و سنّت [مستحب] كرده‏اى، باز مانم.

۱۷.الكافىـ به نقل از زُراره و فُضيل ـ: به امام عليه‏السلام گفتيم: آيا نماز را به جماعت خواندن، واجب است ؟ فرمود: «نمازها واجب هستند، امّا جمع شدن براى اداى همه نمازها واجب نيست، بلكه سنّت [مستحب] است».

۱۸.امام صادق عليه‏السلام: سجده بر زمين، واجب و بر خمره۱ (سجّاده)، سنّت [مستحب]است.

۱۹.الكافىـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ: به امام صادق عليه‏السلام گفتم: عمّار ساباطى از شما روايتى نقل كرده است. فرمود: «آن چيست ؟». گفتم: روايت كرده كه سنّت (نافله)، واجب است.۲
فرمود: «[عمّار] كجا مى‏رود ؟! كجا مى‏رود ؟! من، چنين نگفته‏ام. من به او گفتم: "هركس نماز بگزارد و به نمازش توجّه كند (حضور قلب داشته باشد) و در نماز با خودش چيزى نگويد يا در آن، سهو [غفلت]نكند، به اندازه همان توجّه خداوند به او توجّه مى‏كند. چه بسا نيمى از آن نماز، يا يكْ چهارمِ آن، يا يكْ سومش، يا [حتّى] يكْ پنجمش [قبول و] بالا برده شود. ما به [خواندن] نافله، دستور داديم تا با آن، بخشى از نمازِ واجب كه از دست رفته است، كامل شود».

1.. خمره سجده‏گاهى ساخته شده از حصير يا برگ درخت نخل يا گياهان ديگر است كه بافته شده و همانند مُهر براى سجده كردن استفاده مى‏شده است ر . ك : صحاح اللغة : ج ۲ ص ۶۴۹ و النهاية : ج ۲ ص ۷۷ پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و امامان عليهم‏السلام استفاده از خمره را به عنوان سنّت يعنى امر استحبابى مطرح كرده‏اند .

2.. علاّمه مجلسى : «اين فرموده كه "سنّت واجب است" ، گويى عمّار گمان برده بوده كه نافله براى تكميل [نماز] واجب است و واجب ، فقط با نافله ، كامل مى‏شود . پس نافله ، واجب است و او قبول و مجزى بودن را از هم تفكيك نكرده است . بر اهل تحقيق ، پنهان نيست كه بيشتر خبرهاى عمّار ساباطى ، به سبب نقل به معنا كردن و سوء فهم ، مشوّش است» .


شناخت نامه حدیث - جلد اول
22

ب ـ ما يُقابِلُ الفَريضَةَ

۱۶.الإمام زين العابدين عليه‏السلام ـ فِي الدُّعاءِ ـ: لا تَشغَلني بِالاِهتِمامِ عَن تَعاهُدِ فُروضِكَ وَاستِعمالِ سُنَّتِكَ.۱

۱۷.الكافي عن زرارة والفضيل: قُلنا لَهُ۲: الصَّلَواتُ في جَماعَةٍ فَريضَةٌ هِيَ ؟ فَقالَ: الصَّلَواتُ فَريضَةٌ ولَيسَ الاِجتِماعُ بِمَفروضٍ فِي الصَّلاةِ كُلِّها ولكِنَّها سُنَّةٌ.۳

۱۸.الإمام الصادق عليه‏السلام: السُّجودُ عَلَى الأَرضِ فَريضَةٌ وعَلَى الخُمرَةِ سُنَّةٌ.۴

۱۹.الكافي عن محمّد بن مسلم: قُلتُ لِأَبي عَبدِ اللّه‏ِ عليه‏السلام: إنَّ عَمّار[اً] السّاباطِيَّ رَوى عَنكَ رِوايَةً، قالَ: وما هِيَ ؟ قُلتُ: رَوى أنَّ السُنَّةَ فَريضَةٌ۵، فَقالَ: أينَ يَذهَبُ ؟ ! أينَ يَذهَبُ ؟ ! لَيسَ هكَذا حَدَّثتُهُ، إنَّما قُلتُ لَهُ: مَن صَلّى فَأَقبَلَ عَلى صَلاتِهِ لَم يُحَدِّث نَفسَهُ فيها أو لَم يَسهُ فيها أقبَلَ اللّه‏ُ عَلَيهِ ما أقبَلَ عَلَيها، فَرُبَّما رُفِعَ نِصفُها أو رُبُعُها أو ثُلُثُها أو خُمُسُها، وإنَّما أمَرنا بِالسُّنَّةِ لِيَكمُلَ بِها ما ذَهَبَ مِنَ المَكتوبَةِ.۶

1.. الصحيفة السجّاديّة: ص۴۴ الدعاء ۷ ، الإقبال: ج۱ ص۲۵۳ ، المصباح للكفعمي : ص۳۱۵ كلاهما من دون إسناد إلى أحد من أهل البيت عليهم‏السلام ، مهج الدعوات : ص۳۲۵ عن الإمام الهادي عليه‏السلام ، بحار الأنوار : ج۹۸ ص۱۹ ذيل ح۲ .

2.. كذا جاء مضمرا .

3.. الكافي : ج ۳ ص ۳۷۲ ح ۶ ، تهذيب الأحكام : ج ۳ ص ۲۴ ح ۸۳ ، كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۱ ص ۳۷۵ من دون إسناد إلى أحد من أهل البيت عليهم‏السلاموفيه ذيله من «وليس الاجتماع» نحوه ، دعائم الإسلام : ج ۱ ص ۱۵۳ عن الإمام الباقر عليه‏السلامنحوه ، منتقى الجمان : ج ۲ ص ۱۵۴ ، بحار الأنوار : ج ۸۸ ص ۱۷ ح ۳۰ .

4.. الكافي : ج ۳ ص ۳۳۱ ح ۸ ، تهذيب الأحكام : ج ۲ ص ۲۳۵ ح ۹۲۶ ، كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۱ ص ۲۰۷ ح ۶۲۱ وفيهما «غيرالأرض» بدل «الخمرة» و ص ۲۶۸ ح ۸۲۸ ، علل الشرائع : ص ۳۴۱ ح ۲ وفيهما «غيرذلك» بدل «الخمرة» ، بحار الأنوار : ج ۸۵ ص ۱۵۴ ح ۱۷ .

5.. قال المجلسي رحمه‏الله : قوله عليه‏السلام «أنَّ السنّة فريضة» كأنّ عمّارا ظنّ أنّه إذا كانت النافلة لتتميم الفريضة ولم يقبل الفريضة إلاّ بها فالنافلة واجبة ولم يفرّق بين القبول والإجزاء ولايخفى على المتتبّع أنّ أكثر أخباره لا يخلو من تشويش لأجل النقل بالمعنى وسوء فهمه مرآة العقول : ج ۱۵ ص ۲۳۳ .

6.. الكافي : ج ۳ ص ۳۶۲ ح ۱ ، المحاسن : ج ۱ ص ۹۷ ح ۶۵ عن هشام بن سالم وفيه ذيله من «من صلّى فاقبل على صلاته» ، دعائم الإسلام : ج ۱ ص ۲۰۸ كلاهما نحوه ، منتقى الجمان : ج ۲ ص ۸۱ ، بحار الأنوار : ج ۸۴ ص ۲۴۱ ح ۲۶ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد اول
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1600
صفحه از 501
پرینت  ارسال به