193
شناخت نامه حدیث - جلد اول

حديث نويسى است كه به سبب تخصّص و مهارت علاّمه مجلسى در فهم حديث، اهمّيت يافته است.

شيخ آقا بزرگ تهرانى در كتاب الذريعة، بيش از هشتاد كتاب حديثى با نام «الأربعون حديثاً»۱ از منابع شيعى ياد كرده است.

ده‏ها عنوان كتاب نيز با عنوان «چهل حديث» به زبان فارسى نوشته شده اند.

در سال‏هاى اخير و با رواج يافتن برنامه‏هاى رايانه‏اى، چهل حديث نويسى، امرى آسان و فراگير شده است، به گونه‏اى كه شمار عناوين «چهل حديث» به زبان فارسى در سى سال اخير، بيش از هزار عنوان است۲ و صدها عنوان نيز با عنوان مشابه با آن، همچون اربعين حديث، اربعون حديث و الأربعون حديثاً، منتشر شده اند. اين نگاشته‏ها، تنها به جمع آورى چهل حديث پرداخته و از تبيين و تحليل، تهى هستند.

برخى از مهم‏ترين چهل حديث‏هاى شيعى

از ميان مجموعه‏هاى مهم چهل حديث شيعى، دو كتاب را كه به سبب شيوه فقه الحديثى خاص مؤلف، شهرت يافته‏اند با تفصيل بيشترى معرفى مى‏كنيم.

۱. اربعين حديث شيخ بهايى

اين كتاب، يكى از بهترين نگاشته‏ها با عنوان چهل حديث است كه زيبايى و فخامت خود را وام‏دار جامعيت شيخ بهايى و سليقه خاصّ وى در مباحث حديثى و فقه الحديثى است.

ايشان، كتاب خود را با روايت حفظ چهل حديث، آغاز كرده و تمام جوانب فقه الحديثى آن را تبيين كرده است. آن گاه، به ترتيب ابواب فقهى رواياتى را در باره وضو، نماز، زكات، روزه، حج، جهاد نفس و امر به معروف، مطرح كرده و مسائل و

1.. ر . ك : الذريعة : ج ۱ ص ۴۰۹ ـ ۴۳۴ .

2.. ر . ك : پايگاه اطّلاع رسانى كتاب‏خانه هاى ايران Lib.IR. .


شناخت نامه حدیث - جلد اول
192

يازدهم تا چهاردهم هجرى ياد شده است.۱

نزديك به هفتاد كتاب ديگر نيز با نام اربعين وجود دارند كه اطّلاعات دقيق كتاب‏شناختى آنها در دست نيست.

سابقه چهل حديث نويسى شيعيان

شيعيان، اگر چه با تأخير چهل حديث نويسى را شروع كردند، ولى افزون بر جمع‏آورى حديث و چهل حديث‏نويسى موضوعى، به شرح، تبيين و فقه الحديث احاديث نيز اهتمام داشته‏اند.

كهن‏ترين چهل حديث شيعى، كتاب الأربعين عن الأربعين فى فضائل على أمير المؤمنين، نگاشته عبد الرحمان بن احمد خزاعى نيشابورى (م ۴۶۷ ق) است.

از ديگر كتب كهن، مى‏توان به كتاب ابو مسلم بن فوارس (زنده در قرن ششم) با عنوان أربعون حديثاً فى فضائل أميرالمؤمنين عليه‏السلام و كتاب الأربعون حديثا عن أربعين شيخاً من أربعين صحابيا از شيخ منتجب الدين رازى (م بعد از ۵۸۵ ق) ياد كرد.

اربعين شهيد اوّل (م ۷۸۶ ق) و اربعين فاضل مقداد (م ۸۲۶ ق) نيز با اين شيوه نگارش يافته‏اند.

پس از سده دهم هجرى، اربعين‏نگارى در ميان شيعيان، رواج بيشترى يافت.

اربعين شيخ بهايى (م ۱۰۳۱ ق)، شرح‏نويسى دقيق و روشمند حديث شيعه را به اوج جايگاه خود نزديك كرد و مشهورترين چهل حديث شيعه شد. اين كتاب در دوره حيات شيخ بهايى از سوى خاتون‏آبادى به زبان فارسى ترجمه شد.

اربعين حديث قاضى سعيد قمّى (م ۱۱۰۲ ق)، مرتبط با مباحث حكمى و عرفانى است و به شرح احاديث مشكل پرداخته است.

اربعين حديث علاّمه مجلسى رحمه‏الله (م ۱۱۱۱ ق) نيز از مهم‏ترين منابع در چهل

1.. ر . ك : همان : ص ۶۷ ـ ۷۶ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد اول
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1449
صفحه از 501
پرینت  ارسال به